Kleine zoogdieren inventariseren: betrouwbaarheid en ruimtelijke dynamiek

Onderzoek naar kleine zoogdieren gebeurt in Nederland meer en meer. De steeds ruimere beschikbaarheid van inloopvallen maakt het gemakkelijker om bij inventarisaties (ook) naar deze diergroep te kijken. Meestal wordt gedurende een aantal dagen gevangen waarna de vangsten per aangetroffen soort besproken worden. Bijna nooit wordt ingegaan op de vraag hoe volledig de inventarisatie is geweest. De resultaten van drie jaar inventariseren in meer dan veertig gebieden laten zien dat het slechts zelden voorkomt dat in een inventarisatie alle soorten worden gevangen die in een gebied voorkomen. De hier gepresenteerde gegevens zijn afkomstig van drie jaar inventariseren door het Instituut voor Bos- en Natuuronderzoek met Longworth lifetraps in 41 rietgebieden in het Deltagebied. De methode was sterk gericht op het vangen van noordse woelmuizen. De vallen werden steeds geplaatst in raaien van 25 valpunten met twee vallen per punt. De vallen bevatten droog hooi, appel, wortel en havermout, en er werden zes of vier controles uitgevoerd nadat de dieren eerst een paar dagen aan de vallen konden wennen. Per gebied werden dus ten minste 200 valcontroles uitgevoerd, maar het gemiddelde aantal valcontroles bedroeg 330 per gebied per jaar. Dit is, vergeleken met de meeste inventarisaties naar kleine zoogdieren, een flinke onderzoeksinspanning. De basis voor dit artikel wordt gevormd door ruim 40.000 valcontroles, waarbij 6186 vangsten van kleine zoogdieren zijn gedaan.