Diyabetes mellituslu hastalarda paklitaksel kaplı stentlerin klinik ve anjiyografik sonuçları

Amaç: Semptomatik koroner arter hastalığı nedeniyle paklitaksel kaplı stent uygulanan diyabetli hastalarda uzun dönem sonuçlar değerlendirildi. Çalışma planı: Semptomatik koroner arter hastalığı bulguları, pozitif efor testi ve çapı >=;2.0 mm, %70 ve üzerinde anjiyografik lezyonu olan 200 hastaya paklitaksel kaplı stent (n=267) uygulandı. Hastalar diyabetli olan (n=68; 46 erkek, 22 kadın; ort. yaş 58.7) ve olmayanlar (n=132; 103 erkek, 29 kadın; ort. yaş 56.5) olarak iki grupta incelendi. Koroner anjiyografiler stent uygulamasından ortalama 12.1±5.1 ay sonra tekrarlandı ve hastalar ortalama 15.4±6.4 ay takip edildi. Majör kardiyak olaylar, akut miyokard infarktüsü (AMİ), ölüm gelişimi ve yeniden girişim yapılması olarak tanımlandı. Bulgular: Diyabet grubunda, işlem öncesi değerlendirilen referans damar çapı daha düşük; bifurkasyon lezyonlarının ve uzun lezyonların sayısı ve stent uzunluğu daha fazlaydı (p<0.05). Diğer kantitatif ölçümlerde iki grup arasında anlamlı farklılık bulunmadı. Takip süresince hiçbir hastada ölüm gözlenmedi. Majör kardiyak olaylar açısından diyabetli olan ve olmayan hastalar arasında anlamlı farklılık yoktu (sırasıyla %5.9 ve 3.8; p>0.05): Bu oranlar AMİ için sırasıyla %1.5 ve %0.8, kararlı angina pektoris gelişimi için %2.9 ve %2.3; perkütan koroner girişim için %2.9 ve %2.3; cerrahi revaskülarizasyon için %1.5 ve %0.8 idi. İnsülin ve oral antidiyabetik kullanan diyabetli hastalar arasında majör kardiyak olay açısından anlamlı farklılık görülmedi. Sonuç: Diyabetli hastalarda paklitaksel kaplı stentlerin, darlık ve majör kardiyak olay oranını azaltmada diyabetik olmayan hastalardaki kadar etkili ve güvenli olduğu gözlendi. Objectives: We evaluated the long-term results of paclitaxel-eluting stents in diabetic patients with symptomatic coronary artery disease (CAD). Study design: A total of 200 patients with symptomatic CAD, a positive treadmill test, and angiographically confirmed lesions (>=;2 mm and ≥70%) underwent paclitaxel-eluting stent implantation (n=267). The patients were assessed in two groups depending on the presence (n=68; 46 men, 22 women; mean age 58.7 years) or absence (n=132; 103 men, 29 women; mean age 56.5 years) of diabetes. Coronary angiographies were repeated after a mean of 12.1±5.1 months following implantation. The mean follow-up was 15.4±6.4 months. Major cardiac events included acute myocardial infarction (AMI), death, and a subsequent intervention. Results: The diabetic group presented