Tavşanlarda anal submukozal veya intravenöz yolla uygulanan siklofosfamidin lokal ve sistemik komplikasyonlarının karşılaştırılması

Amaç: Bu çalışmada anal submukozal ve intravenöz yolla uygulanan siklofosfamidin lokal ve sistemik yan etkilerini karşılaştırmak amaçlanmıştır. Yöntem: 20 gün süre ile 10 tavşana intravenöz, 10 tavşana anal mukozal yolla siklofosfamid verildi. Deneyin sonuçlanmasından sonra karaciğer, böbrekler ve rektumdan numuneler hazırlandı. Bulgular: Mikroskopik incelemede intravenöz injeksiyon yapılan grupta karaciğer dejenerasyon sahaları görülürken, anal submukozal injeksiyon grubunda dokularda dikkate değer bulguya rastlanmadı. Sonuç: Siklofosfamidin anal submukozal uygulanması tercih edilebilir. Objective: In this study it was aimed to compare side effects of cyclophosphamide applied by anal submucosal and intravenous route. Methods: Cyclophosphamide was given to 10 rabbits intravenously, to 10 rabbits by anal submucosal injection for 20 days. After the termination of the experiment, the specimens were prepared from liver, kidneys and rectum. Results: Microscopical investigation revealed that intravenous injections contributed to degenerated areas in the liver of rabbits while anal submucosal injection group did not show any recognizable damage in the tissues examined. Conclusion: Anal submucosal injection of cyclophosphamide are preferable.