Vezikoüreteral reflüde (VUR) böbrek parankimal hasar göstergesi olarak idrarda N-Asetil $\beta$-D-Glukozaminidaz (NAG) seviyeleri
Vezikoüreteral reflü idrarın böbreğe doğru geri akımıdır. Böbrek parankimal hasar, reflü ve enfeksiyonlar sebebiyle oluşur. Böbrek parankimal hasar ve reflü arasındaki ilişki iyi bilinmektedir. İdrarda artmış protein, böbrek parankimal hasarı gösteren iyi, fakat geç bir bulgudur. Küçük moleküler ağı...
Gespeichert in:
Veröffentlicht in: | Türk üroloji dergisi 2004, Vol.30 (2), p.187-193 |
---|---|
Hauptverfasser: | , , , |
Format: | Artikel |
Sprache: | tur |
Schlagworte: | |
Online-Zugang: | Volltext |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Zusammenfassung: | Vezikoüreteral reflü idrarın böbreğe doğru geri akımıdır. Böbrek parankimal hasar, reflü ve enfeksiyonlar
sebebiyle oluşur. Böbrek parankimal hasar ve reflü arasındaki ilişki iyi bilinmektedir. İdrarda artmış protein, böbrek
parankimal hasarı gösteren iyi, fakat geç bir bulgudur. Küçük moleküler ağırlıklı proteinler ve böbrek tübüler
enzimlerin atılımının artışı erken tübüler hasarlanmayı gösterir. N-Asetil β-D-Glukozaminidaz erken tübüler hasarlanmayı gösteren lizozomal bir enzimdir. Bu çalışmada idrar yolu enfeksiyonu öyküsü olan hastalarda idrarda
NAG atılımı ölçümü ve idrar NAG seviyesinin böbrek parankimal hasarlanmayla ilişkisi araştırıldı.Çalışmaya SSK Ankara Çocuk Hastalıkları Eğitim Hastanesi Nefroloji Kliniği'ne idrar yolu enfeksiyonu
nedeniyle başvuran 55 çocuk ve sağlıklı 13 çocuk alındı. Her çocuğa tam idrar analizi, idrar kültürü, böbrek ultrasonografi, intravenöz piyelografi, voiding sistoüreterografi ve Tc99m dimerkaptosüksinik asit (DMSA) ile böbrek
sintigrafi yapıldı. Ayrıca idrar örneklerinde NAG, ß2-mikroglobulin (BM), laktat dehidrogenaz (LDH), albumin ve kreatinin düzeyleri çalışıldı. Geçirilmiş idrar yolu enfeksiyonu öyküsü olan 55 hastanın 28'inde VUR saptandı. 28
hastanın 14'ünde de böbrek skarı vardı. Vezikoüreteral reflüsü olmayan 27 hastanın 7'sinde böbrek skarı saptandı. Böbrek skarı vakaları derecelendirildi.
Tüm hasta gruplarında ortalama idrar NAG/kreatinin değerleri kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek
bulundu (p<0.05). Vezikoüreteral reflüsü olan veya olmayan, böbrek skarı olan hastaların idrar NAG/kreatinin
değerleri, skarı olmayan hastalar ve kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.05). Böbrek skarı olmayan hastalar arasında VUR (+) ve VUR (-) hastaların ortalama NAG/kreatinin değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Sonuç olarak, idrar yolu enfeksiyonlarında artmış idrar NAG düzeyinin böbrek hasarlanmayı gösteren erken bir
bulgu olabileceği düşünüldü.
Introduction: Vesicoureteral reflux is the retrograde flow of the urine towards the kidneys. Renal injury
occurs particularly because of reflux and infections. The relationship between renal parenchymal injury and
reflux is well-known. The common reason of chronic renal failure in children and adult, the rate of 24%, is the
vesicoureteral reflux. However, the rate of 90% of the hypertension among this population of patient, is due to
the renal insufficiency, and also the reflux nephropathy is determin |
---|---|
ISSN: | 1300-5804 |