Bir Holştayn sığır populasyonunda bazı genomik lokusların allel frekanslarının belirlenmesi ve birey tanımlanmasındaki önemi

Son yıllarda DNA dizilerinin değişik moleküler genetik teknikleri ve özgün DNA polimorfizmlerinin genetik marker olarak kullanımları hızla gelişmektedir. Bu çalışmada sığır genomunda bulunan 7 değişik polimorfik lokusun allel ve genotip frekanslarının istanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Eğitim, Öğretim, Araştırma ve Uygulama Çiftliği'ndeki sığır populasyonuna ait dağılımları incelenmiştir. Buna bağlı olarak çalışmanın hedefi araştırmada ele alman 7 lokusun heterozigotluk oranı dışlama gücü, uyuşma olasılığı ve ayrımlama gücü açısından değerlendirilmesi ve ilgili lokusların hayvanların kimlik tayininde kullanılabilirliklerinin araştırılması olmuştur. Hayvanlardan alınan kan örneklerinden fenol-kloroform-izoamil alkol ve chelex yöntemi kullanılarak DNA ekstraksiyonu yapılmıştır. Spektrofotometre ile, DNA'nın miktarı ve saflık derecesi belirlendikten sonra 7 DNA lokusu için PCR yöntemine dayalı amplifikasyon yapılmıştır. Amplifikasyon ürünlerinin varlığı EtBr ile boyanarak % 1,5 agarozjel elektroforezi ile incelenmiştir. Denature edilmiş poliakrilamid jel elektroforezi kullanılarak ve gümüş boyama yapılarak PCR ürünleri değerlendirilerek allellerin fenotipleri belirlenmiştir. Araştırma sonunda BMS1822 lokusu dışında Hardy-Weinberg dengesine uyumsuzluk gözlenmemiştir, istanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Eğitim, Öğretim, Araştırma ve Uygulama Çiftliği genelinde yapılan bu çalışmada 7 STR/mikrosatellit lokusu içinde en yüksek heterozigotluk değeri % 83,3 ile BMS2270 lokusunda gözlenirken en düşük değer % 31,4 ile BMS2721 lokusunda görülmüştür. En yüksek dışlama olasılığı 0,662 ile BMS2270 lokusunda gözlenirken en düşük değer 0,066 ile BMS2721 lokusunda gözlenmiştir. En yüksek ayrımlama gücü 0,947 ile BMS2270 lokusunda gözlenirken en düşük değer 0,504 ile BMS2721 lokusunda gözlemlenmiştir. Uyuşma (karşılaşma) olasılığında ise en yüksek değeri veren lokuslar BMS3019 ve BMS2721 olurken en düşük değerler BMS2270 ile BMS1822 lokuslannda saptanmıştır. Bu çalışmada kullanılan lokusların kombine ayrımlama ve dışlama gücü değerlerinin oldukça yüksek olduğu gözlenmiştir. Dolayısıyla bu sistemlerin DNA profilleme analizlerinde kullanılabilecek markerler olabileceği söylenebilir. Nowadays, the use of DNA sequences with genetic techniques and DNA polymorphism as genetic markers is increasing very rapidly. In this study, we examined the frequencies of seven different polymorphic loci in the cattle population of İstanbul University Veterinary Medicine Research and