Kamu Harcama Çeşitlerinin Ekonomik Büyüme Üzerine Etkileri
Bu makalede, kamu harcamalarının ekonomik büyüme üzerine etkileri teorik ve ampirik olarak incelenmektedir. Neo-Klasik büyüme teorisine göre, kamu politikaları, durağan durumda ekonomik büyüme oranını etkilememektedir. Son zamanlarda geliştirilen içsel büyüme teorileri ise verimli kamu harcamalarını...
Gespeichert in:
Veröffentlicht in: | Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi 2003, Vol.58 (3), p.145-169 |
---|---|
Hauptverfasser: | , |
Format: | Artikel |
Sprache: | tur |
Schlagworte: | |
Online-Zugang: | Volltext |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Zusammenfassung: | Bu makalede, kamu harcamalarının ekonomik büyüme üzerine etkileri teorik ve ampirik olarak incelenmektedir. Neo-Klasik büyüme teorisine göre, kamu politikaları, durağan durumda ekonomik büyüme oranını etkilememektedir. Son zamanlarda geliştirilen içsel büyüme teorileri ise verimli kamu harcamalarının ekonomik büyüme oranını artırabileceğini öngörmektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'deki kamu harcamalarının dağılımının (eğitim, sağlık, sosyal güvenlik ve altyapı harcamalarının) ekonomik büyümeye etkilerini, 1971-2000 dönemine ait yıllık verileri ve eş-bütünleşme yaklaşımını kullanılarak araştırmaktadır. Ekonometrik soraıçlar, eğitim ve sosyal güvenlik harcamalarının ekonomik büyümeye etkisinin pozitif, sağlık harcamalarının büyümeye etkisinin negatif ve altyapı harcamalarının etkisinin ise istatiksel olarak anlamsız olduğu şeklindedir.
in this article, the contribution of public expenditures to economic growth has been examined theoretically as well as empirically. According to the Neo-Classical growth theory, public policies do not have any influence on the steady-state grovvth rate. Recently developed indigenous grovvth theories, on the other hand, suggest that productive public expenditure's affect a country's growth rate. The aim of this research is to investigate the contribution of the disaggregated public expenditures (education, health, social security and infrastnıctııre expenditures) to economic growth by using the annual data for the period 1971-2000 and by ııtilizing the cointegration approach in Turkey. Empirical results show that the educational and social expenditııres positively affected and health expenditures negatively influenced the rate of economic grovvth. Moreover, there has not been seen any significant contribution of the infrastnlcture expenditure to the economic grovvth. These results show that the infrastnlcture and health expenditures should be closely monitored and selected. |
---|---|
ISSN: | 0378-2921 |