Penisilinle epilepsi oluşturulan sıçanlarda gyrus dentatus granüler hücre tabakasındaki hacim değişiklikleri

Amaç: Deneysel olarak penisilinle epilepsi oluşturulan sıçanlarda gyrus dentatus hacim değişiklikleri araştırıldı. Çalışma Planı: Çalışmada 12 adet, 16-20 haftalık Sprague-Dawley cinsi dişi sıçan (220-350 gr) iki gruba ayrıldı. Kontrol grubuna intrakortikal serum fizyolojik, diğer gruba aynı yolla penisilin-G (500 ILJ) verildi. Bir hafta sonra çıkarılan beyinler dondurmalı mikrotomda donduruldu ve 150 $\um$m kalınlıkta kesildi. Elde edilen histolojik kesitler hematoksilen-eosin ile boyandı. Kesitlerdeki gyrus dentatus granüler hücre tabakasının mikroskop görüntüsü monitöre aktarıldı ve hacmi stereolojik bir yöntem olan Cavalieri prensibine göre hesaplandı. Bulgular: Serum fizyolojik verilen sıçanlara göre, penisilinle epilepsi oluşturulan sıçanların gyrus dentatus hacimleri daha büyük bulunmasına rağmen, aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (Mann-Whitney U-testi, p>0.05). Sonuç: Deneysel epileptik nöbetlerin beynin değişik bölgelerindeki etkilerini araştırmada nöron sayısı ile birlikte hacim değişikliklerinin de değerlendirilmesi objektif sonuçlara ulaşmada katkı sağlayacaktır. Objectives: We investigated the changes in rat dentate gyrus volume in a penicillin-induced epilepsy model. Study Design: The study included 12 adult female Sprague-Dawley rats (220-350 gr) of 16 to 20 weeks. The animals vvere assigned. to receive either intracortical saline solution or penicillin G (500 ILJ). A week later, the brains vvere removed and frozen in a cryostat. All tissues were sectioned at 150 $\um$m and stained with hematoxylen and eosin. The sections vvere visualized under light microscope and celi layer images of the dentate gyrus granulare were transferred to a monitor. The volumes were quantified stereologically using the Cavalieri 's principle. Results: The mean dentate gyrus volume of penicillin administered rats was greater than that of the control rats. Hovvever, this increase was not statistically significant (Mann-Whitney U-test, p>0.05). Conclusion: The effects of experimental epileptic seizure models on different areas of the brain may be more objectively evaluated both by the number of neurons and quantification of volume changes.