Tek aşamalı bağlantı ajanının dentin yüzeyine olan makaslama direncine tükrük kontaminasyonunun etkisi

Dentine olan mekanik bağlantıyı oluşturmak üzere pürüzlendirici asitler, conditioner'lar, primerler ve adeziv rezinler gibi birçok sistem ileri sürülmüştür. Ancak bağlantıdaki başarısızlığın en önemli nedenleri arasında tükrük ile kontaminasyonun yer aldığı görülmektedir. Çalışmamızda tek aşamalı bağlantı ajanının asitle pürüzlendirilmiş dentin yüzeyinde oluşan değişik atamalardaki tükrük kontaminasyonunun makaslama bağlantı direncine etkisi değerlendirilmiştir. 35 molar diş, bukkal yüzeyleri açıkta kalacak şekilde akrilik rezin bloklara gömülmüş; tüm dişlerin bukkal mine yüzeyleri dentin tabakasına kadar aşındırılmış ve dişler rastgele seçilerek, her grupta 7'şer örnek olacak şekilde 5 gruba ayrılmıştır. Birinci grup kontrol olmak üzere (G1), sırasıyla diğer gruplarda asitle pürüzlendirme(G2) ve bağlantı ajanı uygulamalarını takiben (G4), rezin siman uygulamasından önce, tükrükle kontamine edilmiş; iki grupta kontaminasyon sonrasında, asitle pürüzlendirme (G3) ve bağlantı ajanı uygulaması işlemleri (G5) tekrarlanmıştır. Örnekler 24 saat süreyle 37°C'de bekletildikten sonra, Llyod test cihazında l mm/dak'da kırılana dek yüklenmiş ve makaslama bağlantı direnci değerleri elde edilmiştir. Sonuçlar Kruskal-Wallis varyans analizi ile değerlendirilmiş ve gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0.05). Many systems have arisen using a variety of etchants, conditioners and adhesive resins to achieve the mechanical bonding bonds to dentin. However salivary contamination is pronounced to be one of the most important factors which results in failure for dentin bonding mechanism. The aim of the present study was to evaluate the effect of salivary contamination on the shear bond strength of single-bond dentin bonding agent at different stages on the etched dentin surfaces. Thirty-five human molars were embeded into self-curing acrylic resin blocks and the dentin surfaces were perforated for the application of dentin bonding agents. The teeth were divided into five groups randomly. One group was prepared as the control (G1) and the others received salivary contamination after etching (G2) and bonding agent application (G4), before the resin cement building. In two other groups, ethcing (G3) and dentin bonding applications (G5) were repeated after the salivary contaminations. The samples were mounted on Llyod test machine and loaded under 1 mmlmin until fracture occured. The resulting shear bond strength values were statistically analysed by