Kombine önkol yaralanmalarında sinir onarımı sonrası erken veya geç hareket sonucu değiştirir mi

Amaç: Önkol kombine yaralanmalarının primer tamiri sonrasında erken kontrollü hareket veya üç hafta tespiti takiben aşamalı hareket şeklinde iki farklı rehabilitasyon yöntemi arasında sinir tamir sonuçları yönünden bir fark olup olmadığını belirlemek. Çalışma planı: Önkol kombine yaralanmaları olan 11 hastada (ort. yaş 31.5) primer tamir sonrasında erken kontrollü hareket uygulandı. Başka bir grup hastada (n=14, ort. yaş 32) ise üç hafta tespiti takiben aşamalı hareket uygulandı. Takip süresi birinci grupta 32 ay, ikinci grupta 16.3 ay idi. Sinir tamir sonuçlarına etki eden yaş unsurunda homojenlik sağlamak için 20 yaş altındaki hastalar çalışmaya alınmadı. Sinir tamir sonuçları, motor, duyu ve fonksiyonel testler ile değerlendirildi. Ayrıca, parmak hareket genişlikleri ölçüldü. Sonuçlar: Ulnar ve median sinir kesileri, eşlik eden tendon kesisi sayısı, duyu, motor ve fonksiyonel değerlendirme testleri sonuçları ve eklem hareket genişlikleri açısından iki grup arasında anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). Çıkarımlar: Önkol kombine yaralanmalarında primer sinir onarımını takiben erken veya geç hareket temeline dayalı iki farklı yöntem de sinir iyileşmesi yönünden benzer sonuçlar vermektedir. Objectives: To determine whether there are differences in terms of nerve repair between two different methods of rehabilitation after primary repair of combined injuries in the forearm, namely early controlled motion and immobilization for three weeks. Methods: Eleven patients (mean age 31.5 years) with combined injuries in the forearm were treated with early controlled motion after primary repair. Another group of patients (n=14, mean age 32 years) were immobilized. The mean follow-up periods were 32 months and 16.3 months, respectively. For better homogeneity in terms of nerve repair results, those below 20 years of age were not included. The results of nerve repair were evaluated using motor, sensitivity, and functional tests. In addition, the range of finger motion was measured. Results: No significant differences were found between the two groups with regard to median and ulnar nerve injuries, the number of injured tendons, the findings of motor, sensitivity, and functional tests, and the range of motion (p>0.05). Conclusion: Two different methods of rehabilitation after primary repair of combined forearm injuries, with early or late motion, give similar results with regard to nerve repair.