El ve mikrocerrahi hastanesinde tedavi edilen yaralanmaların epidemiyolojisi

Amaç: Bu çalışmanın amacı 1992-2005 yılları arasında bir el ve mikrocerrahi hastanesinde tedavi edilen yaralanmaların epidemiyolojik olarak değerlendirilmesidir. Çalışma planı: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırmada retrospektif olarak izmir'de bir el ve mikrocerrahi hastanesinin 1992-2005 yıllarına ait kayıtları kullanılmıştır. Toplam 8,817 hastaya ait 8,946 yaralanma değerlendirilmiştir. Tanı verileri ICD-10'a göre yeniden kodlanmıştır. Tanılar kasıt, aktivite, yaralanma mekanizması, yaralanmaya neden eden olan/eşlik eden araç, kaza yeri gibi değişkenler Yaralanmalara Yol Açan Dış Nedenlerin Uluslararası Sınışaması (ICECI) ile sı- nışandırılmıştır. Sonuçlar: En sık görülen yaralanmalar el ve el bileği amputasyonları (32.3%), kırıkları (23.7%) ve açık yaralarıdır (19.9%). En çok erkekler yaralanmıştır; yaralanmaların %28'4'ü yaz aylarında gerçekleşmiştir. Aktiviteye göre yaralanmaların %76.3'ü iş, %10.4'ü ulaşım (trafik), %9.1'i karşı lığı ödenmeyen iş (ev) ve %3.8'i boş zamanlarda yapılan spor ve egzersiz sırasında gerçekleşmiştir. En sık bir makineyle çalışırken (%44.8) yaralanma meydana gelmiştir. Otuzbeş yaş altındakilerde, erkeklerde, izmir dışında oturanlarda ve SSK'lılarda el yaralanması görülme sıklığı di- ğerlerine göre daha yüksektir (p<0.001). El yaralanmaları açısından en riskli aktivitenin iş olduğu saptanmıştır. El yaralanması görülme sıklığı, endüstri ya da inşaat alanlarında 29 kat [%95 güven aralığı (GA) 16.36-50.40)] ticaretle ilgili yerlerde 50 kat (%95 GA 17.29-143.96) fazladır. Çıkarımlar: El yaralanmaları kalıcı sakatlığa yol açmaları ve tedavi maliyetlerinin yüksekliği nedeniyle önemlidir. Bu araştırma el yaralanmaları için birçok önemli risk faktörüne işaret etmiş, kaza tipleri, bildirilmeyen iş kazaları, çocuk işçiliği gibi konularda yapılacak araştırmalar için hipotezler oluşturulmasına katkıda bulunmuştur. Bu tür özelleşmiş hastanelere ait kayıtların ulusal kayıtlara dahil edilmesi, bu yaralanmaların önlenmesi çalışmalarına katkıda bulunacağı gibi, tanı ve tedavi açısından da gelişmelere yol açacaktır. Objectives: The aim of this study was to evaluate the epidemiology of injuries treated at a hand and microsurgery hospital between 1992 and 2005. Methods: This is a descriptive retrospective study based on medical records of a hand and microsurgery hospital in <zmir for the years 1992-2005. A total of 8,946 injuries involving 8,817 patients were included. Data on diagnosis were recorded according to ICD-10. Intent, activity w