Türkiye'deki üroloji eğitimine ve üroloji mesleğine bakış: Anket sonuçlarının değerlendirilmesi

Amaç: Türkiye'deki asistan ve yeni uzmanların üroloji eğitimi ve üroloji mesleği hakkındaki görüş ve düşüncelerini değerlendirmektir. Gereç ve yöntem: Anket çalışmasına 83 asistan ve yeni uzman katıldı. Toplam 25 sorudan oluşan anket 20 dk'lık bir süre dilimi içinde katılımcının kendisi ta...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Türk üroloji dergisi 2010, Vol.36 (3), p.298-301
Hauptverfasser: ÇİTGEZ, Sinharib, ERGÜN, Osman, ACAR, Ömer, ZÜMRÜTBAŞ, Ali Ersin, HURİ, Emre, ACAR, Cenk, BİNBAY, Murat
Format: Artikel
Sprache:tur
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:Amaç: Türkiye'deki asistan ve yeni uzmanların üroloji eğitimi ve üroloji mesleği hakkındaki görüş ve düşüncelerini değerlendirmektir. Gereç ve yöntem: Anket çalışmasına 83 asistan ve yeni uzman katıldı. Toplam 25 sorudan oluşan anket 20 dk'lık bir süre dilimi içinde katılımcının kendisi tarafından doldurularak uygulandı. Bulgular: Katılımcıların %90'ı (76/83) üroloji branşını seçmekten memnun idi, ancak bunların %22.4'ü (17/76) şansları olsa üroloji eğitimlerini başka bir kurumda almak istediklerini bildirdiler. Eğitim aldığı kurumun teorik eğitimini %14'ü (9/63) yeterli bulmaktadır. Yeterli bulmayan katılımcılara bu durumun eğiticilerden kaynaklanan sebebinin ne olabileceği sorulduğunda %47'si (39/83) eğiticilerin eğitim saatinde asistanlara ders anlatmadığını bildirdiler. Mesleğinizi ülkemizde mi yoksa yurt dışında mı icra etmek istiyorsunuz şeklindeki soruya %57 ülkemizde, %14 fark etmez şeklinde cevap alındı. Sonuç: Üroloji ihtisas eğitimi alan asistanlar genel olarak çalışma tatminine ulaşabilmektedir. Ülkemizde eğitim kurumlarının akredite olabilmek için gösterdikleri çabalar göz önüne alındığında asistan karnelerine bir düzenlemenin getirilmesi önerilmektedir. Eğiticilerin %47'sinin asistanlara teorik ders anlatmaması düşündürücüdür. Üroloji mesleğini ülkemizde ve Sağlık Bakanlığı'na bağlı olarak sürdürmek halen geleceğin ürologları açısından cazibesini yitirmemiştir. Objective: To evaluate the aspects and thoughts of urology residents and new specialists about urology education and urology profession in Turkey. Materials and methods: Eighty three residents and new specialists were included in the survey. The survey, which was consisted of 25 questions, was fulfilled in 20 min period by the participants themselves. Results: Ninety percent (76/83) of the participants were glad to choose urology specialty, but 22.4% (17/76) of those stated that they wished to take their urology education in another institution if they had chance. Fourteen percent (9/63) finds the theoretical education of their institution sufficient. When they were asked that what possible reasons of insufficiency of institution arising from their teachers could be, the 47% (39/83) of unsatisfied participants reported that the teachers did not give lessons at education times. When they were asked whether they preferred to practice their profession in our country or abroad, 57% preferred to practice in our country and 14% had no preference. Conclusion: The residents taking urology spec
ISSN:1300-5804