Orbita taban defektlerinin kulak konka kıkırdak greftiyle onarımı

Giriş: Yüz bölgesinde meydana gelen yaralanmalar sonrasında internal orbita kemik kırıkları sık rastlanan bir durumdur ve genellikle orbita içi basıncın artışına bağlı olarak kemik yapının zayıf olduğu taban defektleri ile beraber ortaya çıkarlar. Normal göz fonksiyonlarının ve estetik görünümün korunması amacıyla orbital kemik yapıların rekonstrüksiyonu önem taşımaktadır. Defektin kapatılması amacıyla pek çok otojen ve alloplastik materyal kullanımı önerilmiştir. Her yöntemin kendine göre avantajları ve dezavantajları vardır. Biz bu çalışmada otojen materyal kullanımı ile olan sonuçlarımızı sunacağız. Materyal-Metod: 1997-1999 yılları arasında 12 hastadaki 16 orbita taban kırığına müdahale edilerek rekonstrüksiyon yapıldı. Hastaların hepsinde periorbital ödem, ekimoz; altı hastada enoftalmus ve sekiz hastada diplopi mevcuttu. Hastaların hepsinin göz konsültasyonları yapılıp gözü ilgilendiren komplike yaralanmalar çalışma dışında tutuldu. Tüm hastaların direkt grafileri ve ayrıca diplopisi olan hastalarında CT tetkikleri yapıldı. İki hasta dışında diğer hastaların operasyonu iki hafta içinde gerçekleştirildi. Tüm hastalarda kirpiklerin altından yapılan insizyon kullanılarak kas deri flebi kaldırıldıktan sonra orbita tabanına ulaşılmıştır. Kulak konka kıkırdak grefti kullanılarak orbita tabanındaki defekt onarılmıştır. Ayrıca eşlik eden diğer yüz kemiklerindeki kırıklara mini ve mikro plak sistemleri ile sıkı tespit işlemi gerçekleştirilmiştir. Hastalar ortalama 8 ay takip edilmiştir. Sonuç: Hastaların operasyon sonrası takiplerinde geç dönemde başvuran 1 (%8.3) hastada enfeksiyon ve kalıcı vertikal diplopi ve diğer bir hastada sadece kalıcı vertikal diplopi (%16.6) görülmesi dışında herhangi bir komplikasyon gözlenmemiş, estetik ve fonksiyonel olarak başarılı sonuçlar elde edilmiştir. Introducton: Orbital fractures resulting from facial trauma are common and they are usually accompanied by orbital floor defects. Bony reconstruction of the orbit is essential for protection of ocular functions and conservation of the aesthetic composition of the face. Various autogenous and alloplastic materials have been proposed for the clo-sure of these defects, all having certain advantages and disadvantages. In this study we present our results with autogenous materials. Materials-Methods : 16 orbital floor fractures in 12 patients were operated between 1991 and 1999. All patients dis-played periorbital edema where six of them had enoph-thalmos and 8 of them had diplopi