İbn Sinâ Hikâyelerinin Arketipsel Tahlili

Arketipler, Jung’un ifadesiyle bilinci etkileyen ve her insanın ortak bilinçdışını oluşturan “içteki” ortaketkenlerdir. Arketiplerin kökeni mitlere bağlı olup Campbell’in “ayrılış-aşama-dönüş” formülü ile çözümlenmektedir.Destan, masal, halk hikâyesi vb. gibi anlatmaya dayalı türlerde semboller ardında şifrelenerekverilen bu bilgiler, kahramanın yolculuk macerasına anlam kazandırmaktadır.İbn Sinâ Hikâyeleri de, Türk kültür tarihinde filozof, hekim, matematikçi, fizikçi, şair, seyyah ve bilginolarak tanınan İbn Sinâ’nın, halk düşünce dünyasında sihirbaz, büyücü, evliya ve simyacı vasıflarıylaele alındığı bir eserdir. İbn Sinâ Hikâyeleri, İbn Sinâ’nın “ayrılış-aşama-dönüş” arketiplerine uygun olarakbireyleşme mücadelesini vermesi ve “Yüce Birey”, “Anima-Animus”, “Gölge”, “İç/Tüm Benlik” ve “Yüce Ana”arketiplerini ele alması açısından önemlidir. Bu yüzden sembolik değerlendirme yapıldığında eserin değeridaha iyi anlaşılacaktır.