Bazı polimerlerin laboratuvar koşullarında yüzey akış, toprak kaybı ve kaymak tabakası direnci üzerine etkileri

Bu araştırmada kumlu killi tın ve kumlu tın bünyede iki toprak örneği kullanılmış ve araştırma laboratuvar koşullarında 3 tekrarlı olarak yürütülmüştür. Farklı yoğunluklardaki poliakrilamid (PAM) ve polivinilalkol (PVA) (6.70 ve 33.50 kg ha-1) püskürtülmüş erozyon parsellerine yapay yağış uyguladıktan sonra, bu polimerlerin yüzey akış, toprak kaybı ve kaymak tabakası direnci üzerine etkileri incelenmiştir. Araştırma sonucunda, her iki toprak örneğinde de bu değerlerin düştüğü saptanmıştır. İstatistiksel analizlere göre, kumlu tın toprak örneğinde PAM ve PVA uygulamalarının yüzey akış ve kaymak tabakası direncini önemli düzeyde azalttığı belirlenmiştir (P < 0.05). Two soil samles with sandy clay loam and sandy loam textures were used and it was carried out in laboratory conditions with 3 replicated at this study. After artificial rainfall were applied on erosion plots which were sprayed polyacrylamide (PAM) and polyvinylalcohol (PVA) at different intensities (0, 6.70 ve 33.50 kg ha-1), it was investigated the effects of these polymers on runoff, soil loss and crust strengths. End of this study, it was found that these values were decreased for both of soils. According to statistical analyses, it was determined that PAM and PVA applications reduced runoff and crust strengths significantly (P < 0.05) in sandy loam textures soil sample.