Çekiç parmakta açık redüksiyon ve K-teli ile internal tespit: Orta dönem takip sonuçları
Amaç: Çekiç parmak yaralanmasında kapalı redüksiyonun başarılı olamadığı hastalarda uygulanan açık cerrahi tedavinin orta dönem sonuçları irdelendi. Çalışma planı: Çalışmaya distal falanksın proksimal dorsal yüzünde kopma kırığına bağlı çekiç parmak yaralanması olan 34 hasta (26 erkek, 8 kadın; ort....
Gespeichert in:
Veröffentlicht in: | Acta orthopaedica et traumatologica turcica 2009, Vol.43 (5), p.395-399 |
---|---|
Hauptverfasser: | , , , , |
Format: | Artikel |
Sprache: | tur |
Online-Zugang: | Volltext |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Zusammenfassung: | Amaç: Çekiç parmak yaralanmasında kapalı redüksiyonun başarılı olamadığı hastalarda uygulanan açık cerrahi tedavinin orta dönem sonuçları irdelendi.
Çalışma planı: Çalışmaya distal falanksın proksimal dorsal yüzünde kopma kırığına bağlı çekiç parmak yaralanması olan 34 hasta (26 erkek, 8 kadın; ort. yaş 27; dağılım 21-37) alındı. Doyle sınıflamasına göre, tüm hastalarda tip IVb yaralanma vardı. Kapalı redüksiyonun başarılı olamaması nedeniyle, tüm olgulara açık redüksiyon ve K-teli ile tespit uygulandı. Dört hafta distal interfalangeal eklem ekstansiyon ateli ile takip edilen olgularda, altıncı haftada tespit materyalleri çıkarılarak rehabilitasyona başlandı. Son kontrollerde olgular radyografik olarak Doyle, klinik olarak Crawford ölçütlerine göre değerlendirildi. Ortalama takip süresi 18 ay (dağılım 11-34 ay) idi.
Sonuçlar: Radyografik değerlendirmede tüm hastalarda kaynama elde edildi. Otuz bir hastada (%91.2) anatomik redüksiyon sağlandı. Crawford ölçütlerine göre 27 hastada (%79.4) mükemmel, dört hastada (%11.8) iyi, üç hastada (%8.8) orta sonuç elde edildi. İyi sonuç alınan hastalarda ortalama 5° ekstansiyon yetersizliği, orta sonuç alınan hastalarda ise ortalama 10° fleksiyon kısıtlılığı vardı. Diğer hastalarda distal interfalangeal eklem hareket açıklığı tamdı. Hiçbir hastada eklemde subluksasyon, eklem aralığında daralma ve dejeneratif değişiklik saptanmadı.
Çıkarımlar: Çekiç parmak deformitesinde anatomik redüksiyon şarttır. Kapalı redüksiyonun sağlanamadığı olgularda açık redüksiyon ve K-teli ile internal tespit tekniği düşük komplikasyon oranı ve kolay uygulanabilirliği nedeniyle tercih edilebilecek bir yöntemdir.
Objectives: We evaluated mid-term results of surgical
treatment of mallet finger injuries in patients in whom
close reduction was not successful.
Methods: The study involved 34 patients (26 males, 8
females; mean age 27 years; range 21 to 37 years) with
mallet finger deformity due to avulsion fracture of the
proximal dorsal lip of the distal phalanx. According to the
Doyle classification, all injuries were type IVb. Following
unsuccessful attempts of closed reduction, the patients
were treated with open reduction and K-wire fixation. Cast
immobilization of the distal interphalangeal joint was employed
for four weeks and rehabilitation was started after
removing the K-wires in the sixth week. Radiographic and
clinical assessments were made according to the Doyle
and Crawford criteria, respectively, after a mean follow-up
period of 18 m |
---|---|
ISSN: | 1017-995X |
DOI: | 10.3944/AOTT.2009.395 |