Mutasyonel disfoniye yaklaşım ve sonuçlarımız

Ses ve konuşma bozukluklarına yaklaşım kulak-burun-boğaz hastalıkları içinde giderek önemini arttırmaktadır. Ses ve konuşma bozuklukları patolojileri çok değişik etiyolojik faktörlerden kaynaklanmaktadır. Bundan dolayı bu patolojiler çok çeşitli şekillerde karşımıza çıkmaktadır. Organik bir nedene bağlı olmayan mutasyonel disfoni gerek tanı gerek tedavi yöntemleri açısından bu patolojiler arasında önemli bir yer almaktadır. Bu hastalar ses inceliği yakınması ile genellikle ya Dahiliye ya da KBB uzmanlarına başvurmaktadırlar. Hormonal nedenli disfonilerle karıştırılabileceğinden sıklıkla bu hastalardan çeşitli hormonal tetkikler istenmektedir. Bu patoloji iyi tanındığı zaman tanısı kolaylıkla konabilmekte ve erken dönemde tedavisi kısa sürede başarıyla yapılabilmektedir. Bu çalışmada 1996-1997 yılları arasında Anabilim dalımızda mutasyonel disfoni tanısı konmuş 37 hasta değerlendirilmiştir. Tüm hastalar uygulanan foniatrik eğilimle normal ses tonlarına dönmüşler ve hastalardan 30'unun daha sonra yapılan kontrollerinde doğal ses tonlarını zorlanmadan kullandıkları saptanmıştır. Geri kalan 7 hasta ise kontrole gelmemişlerdir. Approach to voice and phonation disorders gains more importance within Otorhinolaryngology. Etiology of these diseases is multifactorial. Therefore they are seen in different clinical forms in practice. Mutational dysphonia which is a functional and non-organic type of voice disorder has a privileged place among the other types of voice and phonation disorders because of its unique pathophysiology. Patients who suffer from mutational dysphonia generally admit to either Internists or Otorhinolaryngologists. Since it can easily be misdiagnosed as hormonal dysphonia, several hormonal assays are requested from the patient. Whereas if the physician is familiar with the pathology, mutational dysphonia is a disease which is easy to diagnose and treat in a short period of time. In this paper, 37 mutational dysphonia patients presented who were diagnosed and treated at Ege University, School of Medicine, Department of Otorhinolaryngology between 1996-1997. All of the patients were treated completely. Although 7 patients did not come their late controls, follow-up results revealed that 30 patients use their normal voice tone without any difficulty.