İki taraflı total diz protezi uygulanan kadın hastalarda yaşam kalitesinin değerlendirilmesi

Amaç: Total diz protezi uygulanan kadın hastaların ameliyat sonrası yaşam kaliteleri değerlendirildi. Çalışma planı: Çalışmaya primer osteoartrit tanısıyla iki taraflı total diz protezi ameliyatı uygulanan 50 kadın hasta (ort. yaş 67; dağılım 52-84) alındı. Tüm hastalara ameliyat öncesinde ve ameliyat sonrasında üç kez (6. hafta, 3. ay, 6. ay) olmak üzere Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Form (SF-36) ve Diz Derneği (Knee Society) Klinik Değerlen Sistemi (DDKDS) uygulandı. Ameliyat öncesinde tüm hastalara, uygulanacak cerrahi işlem ve rehabilitasyon programı konusunda yeterli bilgilendirme yapılmasına özen gösterildi. Sonuçlar: Her iki ölçeğin tüm altgruplarında, cerrahi öncesi ve cerrahi sonrası ilk (6. hafta) ve son (6. ay) değerlen- dirme puanları arasında düzelme lehine anlamlı farklılık gözlendi (p<0.05). SF-36 alt ölçekleri içinde yalnızca fiziksel fonksiyon alt ölçeği puanında altıncı haftadan sonraki değişiklikler anlamlı bulundu (p<0.05); diğer alt ölçeklerin altıncı haftadan sonra gösterdiği düzelmeler anlamlı düzeyde değildi. DDKDS ölçeğinde ise altıncı haftadan sonra anlamlı değişim gösteren ağrı skoru idi; fonksiyon skorunda düzelme anlamlı bulunmadı. Çıkarımlar: Total diz protezi uygulanan kadın hastaların ameliyat sonrası altı hafta içinde yaşam kalitelerinde anlamlı düzelme olmaktadır. Daha sonraki dönemde, SF-36 alt ölçekleri içinde yalnızca fiziksel fonksiyon alt ölçeğinde, DDKDS'nin ise ağrı alt ölçeğinde anlamlı düzelmenin sürdüğü görülmektedir. Objectives: We evaluated the quality of life of female pa- tients following total knee arthroplasty. Methods: The study included 50 women (mean age 67 years; range 52 to 84 years) who underwent bilateral total knee arthroplasty for primary osteoarthritis of the knee. All the patients were administered the Medical Outcomes Study Short Form-36 (SF-36) and the Knee Society Clini- cal Rating System (KSCRS) preoperatively and at six weeks, three and six months postoperatively. Particular attention was given to provide patients with sufficient information on surgery and postoperative rehabilitation program. Results: Compared to preoperative scores, all the subscales of both instruments showed significant improvement at six weeks and six months (p<0.05). After six weeks, however, only SF-36 physical function scores continued to improve significantly till the final assessment (p<0.05), whereas the other subscales reflected only maintenance of improve-