Yapay Zekânın İstihdama Yönelik Etkileri: Bir Sosyal Politika Önlemi Olarak Evrensel Temel Gelir

Son 20 yılda yapay zekâ ve robot teknolojisinde yaşanan gelişmeler teknoloji ve emek arasında yer değişimi yaşanma ihtimalini ön plana çıkarmıştır. Yapay zekâ ve otonom robotların çalışma yaşamına daha fazla entegre olduğu görülürken, makinelerin üstlenmiş olduğu görevlerin paralel ölçüde arttığı görülmektedir. Emek faktörünün ise, çalışma yaşamındaki görevi ve ulusal gelirden aldığı pay azalmaktadır. Çalışmanın amacı, yapay zekâ ve otonom robotların gelişim sürecini ve istihdam üzerindeki etkisini incelemektir. Yapay zekâ ve otonom robotların istihdam üzerindeki muhtemel olumsuz etkilerinin çözümünde ise evrensel temel gelirin bir sosyal politika önlemi olarak uygulanabilirliği araştırılmıştır. Bu çerçevede evrensel temel gelirin gelişimi, avantajları ve itirazları incelenerek, sosyal politika aracı olarak öneminden bahsedilmiştir. Sonuç olarak yapay zekâ ve otonom robotların uzun vadede işleri dönüşüme zorlayacağı ve birçok işin yapay zekâya sahip robotlar tarafından yapılacağı saptanmıştır. Üretim ve tüketim dengesinin sağlanabilmesi, mal ve hizmetlere olan talebin artırılabilmesi için evrensel temel gelirin süreç içerisinde bir sosyal politika önlemi olarak küresel ölçekte yaygınlaşabileceği tespit edilmiştir.