Kırsal Mimari İçerisinde Mut Dağ Cami'nin Korunması Ve Değerlendirilmesi

Anadolu toprakları çok sayıda medeniyete ait kültürel mirasa ev sahipliği yapmıştır. Bu kültürel miras, sadece kentsel yerleşimlerdeki anıtsal ve sivil yapılarla sınırlı değildir. Aynı zamanda kırsal alanlarda, yerel halk tarafından inşa edilen geleneksel evler ve diğer yapılar da ülkenin vernaküler...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Online Journal of Art and Design 2024-07, Vol.12 (3), p.106
1. Verfasser: Dağtekin, Emine Ekinci
Format: Artikel
Sprache:chi ; eng
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:Anadolu toprakları çok sayıda medeniyete ait kültürel mirasa ev sahipliği yapmıştır. Bu kültürel miras, sadece kentsel yerleşimlerdeki anıtsal ve sivil yapılarla sınırlı değildir. Aynı zamanda kırsal alanlarda, yerel halk tarafından inşa edilen geleneksel evler ve diğer yapılar da ülkenin vernaküler mimarisi ile kültürel mirasın önemli girdilerini oluşturur. Vernaküler mimari (kırsal mimari) sosyal, kültürel, ekonomik değerlerle, topoğrafya, iklim ve bitki örtüsüyle şekillenen gösterişsiz sade yapılardır. Doğal bir üsluba sahip olan bu ürünler, bulundukları çevrenin, bilgece geliştirilmiş çözümleriyle üretilmiştir. Taş, toprak, tuğla ve ağaç gibi malzemeler kullanılarak genellikle kare veya dikdörtgen tabanlı olarak inşa edilir. Anadolu'da kırsal mimari öğeler, sadece fiziksel değil aynı zamanda sosyal ve mimari yaşamla birlikte günümüze ulaşan örneklere sahiptir. Ancak kırsal alanda yer değiştirme, göç, doğal afet gibi nedenlerle terk edilen yerleşimlerde birçok yapı yok olma tehdidi ile karşı karşıya kalmıştır. Bu çalışma kapsamında Mersin ili Mut sınırları içinde yer alan Dağ Cami'nin korunması ve geleceğe aktarılması amaçlanmaktadır. Bu bağlamda yer değişikliği sonucu, bulunduğu kırsal alanda tek başına kalan caminin, belgelenmesi ve yakın çevresindeki geleneksel doku, anıtsal yapı ve arkeolojik alanlar ile etkileşim içinde olacak şekilde korunması için öneriler geliştirilmiştir.
ISSN:2301-2501