Eylem ve Katılım İlişkisi Açısından Siyasal İletişim, Dijital Propaganda ve Sosyal Medya

Literatürde siyasal iletişim, toplumsal yaşam ve temsil sistemi arasında özerk bir alan olarak kamuoyunun siyaset ile ilişkiye geçtiği, siyasetçilerin ve siyasal partilerin devreye girdiği bir süreç olarak bilinir. Siyasal iletişimle birlikte bu çalışmanın odağında yer alan dijital propaganda ise yeni ve farklı tekniklerin özellikle sosyal ağlar ve internet ortamında dijital platformlarda uygulanmasını öngörür. Bu ortamda Facebook, Twitter gibi sosyal medya araçları en etkili dijital propaganda ortamları olarak hız, kitlesellik ve etkileşim açısından çok fazla tercih edilmektedir. Bu kapsamda çalışmanın temel amacı propagandayı sosyal medya düzeneği içinde ele alarak eylem ve katılımla ilişkisini incelemektir. Çalışmada söz konusu bu çerçevede dijital kültürün yol açtığı dönüşüm; sosyal medya ortamında kültürel, siyasal, ekonomik boyutlarıyla incelenmiştir. Öncelikle teorik çerçeve ortaya konmuş ardından propagandanın sanal boyutta nasıl kullanıldığı tartışılmıştır. Ardından dijital propaganda ve sosyal medya ilişkisi, ağ toplumu, dijital kültür ve dijital vatandaş konuları değerlendirilmiştir. Sonuçta çalışmanın temel tezi doğrultusunda dijital propaganda ekseninde gelişen katılım ve eylemlerin teorik temeli belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada bu şekilde bireyin dijital çağda teknolojisi ile olan ilişkisi irdelenerek sosyal medyanın yeni sosyalleşme aracı olduğuna da vurgu yapılmaktadır. Bu doğrultuda çalışmada literatür taraması yapılmış ve araştırmanın sonunda da dijital propagandanın içerik, hedef kitle, amaç ve kaynak gibi faktörler bakımında geleneksel propagandadan oldukça farklı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. In the literature, political communication is known as a process in which the public is in contact with politics as an autonomous area between social life and the representation system, and politicians and political parties come into play. Digital propaganda, which is the focus of this study along with political communication, envisages the application of new and different techniques on digital platforms, especially in social networks and the internet. In this environment, social media tools such as Facebook and Twitter are highly preferred as the most effective digital propaganda environments in terms of speed, massiveness and interaction. In this context, the main purpose of the study is to examine the relationship between action and participation by considering propaganda within the social media mechanism. In this context, the transformati