OGRANICZENIA BAROMETRU ZAWODÓW W DIAGNOZOWANIU RYNKU PRACY

W artykule przedstawiono wyniki badań nad metodologią stosowaną przy szacowaniu zawodów nadwyżkowych i deficytowych przez urzędy pracy w ramach tzw. barometru zawodów. Celem badań była próba diagnozy, na ile barometr zawodów oddaje rzeczywistą sytuację na rynku pracy. Metoda badań miała charakter sondażowy z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety w wersji online. W badaniach wzięły udział 173 osoby, które były uczestnikami paneli w urzędach pracy identyfikujących zawody nadwyżkowe i deficytowe. Zdiagnozowano następujące wady w stosowanej metodologii: uczestnicy paneli to przede wszystkim pracownicy urzędów pracy, wyprowadzanie wniosków o sytuacji na rynku pracy opiera się głównie na podstawie zgłoszonych ofert pracy i zarejestrowanych bezrobotnych (w niewielkim stopniu uwzględnia się zjawiska na rynku pracy nierejestrowane w urzędach pracy). Zbadano także opinię respondentów o roli uczelni wyższych i sytuacji ich absolwentów na rynku pracy. Badani mają raczej niepełną wiedzę o zatrudnialności absolwentów uczelni wyższych. Badani wskazują także na trudność w prognozowaniu sytuacji na rynku pracy. Prawie wszyscy zgadzają się, że rynek pracy w coraz większym stopniu będzie wymagał przekwalifikowywania się. Główna hipoteza badawcza została potwierdzona. Barometr zawodów w niewielkim stopniu oddaje rzeczywistą sytuację na rynku pracy. Badania pozwoliły na sformułowanie kilku rekomendacji do ewentualnego wykorzystania przez urzędy pracy.