Mot eit eksplisitt og sjølvbevisst kulturdiplomati

Når blei norsk kulturdiplomati sjølvmedvete og eksplisitt? Har kultur og kulturpolitikk nokon gong vore ein reelt integrert del av norsk utanrikspolitikk eller den utanrikspolitiske diskursen? Det er spørsmålet som blir diskutert i denne artikkelen, som samstundes reflekterer over korleis kultur heilt sidan 1800-talet har vore sentral del av konstruksjonen av Noreg som nasjon, og framleis er det, både i utanriks- og innanrikspolitisk samanheng. Kanskje er ikkje vegen frå norsk deltaking i verdsutstillinga i Paris i 1889 til korleis Noreg profilerer operaen i Bjørvika, teikna av Snøhetta, i dag, særleg lang? Artikkelen konkluderer likevel med at gjennomslaget for eit eksplisitt sjølvmedvete kulturdiplomati paradoksalt nok kan knytast til tida då ansvaret for norsk utanrikskulturell verksemd blei flytta ut av UD og over til sju av kunstfeltets organisasjonar. Artikkelen er ei omarbeiding av prøveførelesinga som var del av forsvaret for PhD-graden i kulturstudiar ved HSN, med tittelen Look to Norway, current Norwegian Foreign Cultural Policy.