Hebetic ioan gabe ene buruya: zenbait gogoeta buru hitzaren erabilera anaforikoen eta bihurkarien diakroniaz
Lan honetan euskarazko buru-egitura bihurkariaren sorrerak kanpoko eta barneko zergatiak dituela argudiatzen da: alde batetik, Erdi Aroko latinarekiko ukipenaren ondorioz sortu zela proposatzen da, errepikapen gramatikalizazioa delako mekanis-moaren bidez. Hipotesi honen arabera, prozesuaren iturria...
Gespeichert in:
Veröffentlicht in: | Fontes linguae vasconum 2020-01 (130), p.445 |
---|---|
1. Verfasser: | |
Format: | Artikel |
Sprache: | baq |
Schlagworte: | |
Online-Zugang: | Volltext |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Zusammenfassung: | Lan honetan euskarazko buru-egitura bihurkariaren sorrerak kanpoko eta barneko zergatiak dituela argudiatzen da: alde batetik, Erdi Aroko latinarekiko ukipenaren ondorioz sortu zela proposatzen da, errepikapen gramatikalizazioa delako mekanis-moaren bidez. Hipotesi honen arabera, prozesuaren iturria Erdi Aroko latinean edi-ren daitezkeen caput hitzaren erabilera anaforikoetan eta bihurkarietan bilatu beharra dago. Bertze aldetik, buru hitzak zentzu berria hedapen semantikoaren ondorioz, hau da, metonimiaz garatu zuela iradokitzen da. Proposamen hauek euskararen historia-rako eta berreraiketarako dituzketen ondorioak ere eztabaidatzen dira. |
---|---|
ISSN: | 0046-435X |
DOI: | 10.35462/flv.130.4 |