Wykorzystanie możliwości nowoczesnej diagnostyki ultrasonograficznej w rozpoznawaniu powikłań przezskórnej biopsji nerki u dzieci

Wstęp: Doskonalenie metod obrazowania, zwłaszcza rozwój ultrasonografii i modyfikowanie konstrukcji igieł biopsyjnych, wpływają na poprawę jakości materiału diagnostycznego oraz na redukcję ryzyka powikłań w przypadku przezskórnej biopsji nerek u dzieci. Podstawą rozpoznawania powikłań pobiopsyjnych – obok starannej obserwacji klinicznej – jest badanie ultrasonograficzne. Czułość badania usg w wykrywaniu tych powikłań zależy w dużej mierze od aspektów technicznych i wykorzystywania różnych opcji obrazowania. W przedstawionej pracy omówiono powikłania po biopsji nerek własnych i przedstawiono zalety monitorowania pacjentów po zabiegu przezskórnej biopsji nerki wynikające z rutynowego stosowania obrazowania dopplerowskiego. Przedstawione opisy powikłanych przezskórnych biopsji nerki dotyczyły trojga dzieci. Szczególny nacisk położono na rozpoznawanie obecności przetoki tętniczo-żylnej oraz omówienie znaczenia wykrywania tego powikłania. Rozpoznanie przetoki trafnie tłumaczyło obserwowane objawy kliniczne (krwinkomocz/krwiomocz); w żadnym przypadku nie było konieczności leczenia zabiegowego, a dalsze staranne monitorowanie stanu nerki bioptowanej pozwoliło na potwierdzenie samoistnego zamknięcia się przetoki po okresie kilku dni lub tygodni. Proponowany sposób postępowania pozwala na wyłonienie grupy pacjentów wymagających przedłużonego monitorowania.