Amerykańskie filmy wojenne. Furia Davida Ayera jako mitologizacja wojny i żołnierzy

Zarówno popkultura, jak i nowoczesne kino hollywoodzkie są przeznaczone głównie do rozrywki. Amerykańskie filmy wojenne nie są wolne od tego imadła. Badacz kultury powinien unikać w takich filmach prób odnajdywania ukrytych symboli, mitów i przebłysków znaczeń z odległej kultury tradycyjnej. Współczesne popularne mitologie nie reprezentują tego samego mitycznego wzorca, o którym pisał Eliade. Kultura popularna składa się z idei na różne tematy, zapożyczeń, cytatów i fragmentów znaczeń, wszystko to splecione razem. Jednak, moim zdaniem, Furia wykracza poza popkulturę i rozrywkę. Istnieją dobre amerykańskie filmy wojenne, które nie są bezmyślnymi zapożyczeniami ani kalkami niedbale sklejonych kawałków popkultury. Można na nie spojrzeć i znaleźć pewne kulturowe tropy i motywy znane specjalistom od nauk humanistycznych, takie jak podróż inicjacyjna, symboliczny język odwiecznych mitów czy archetypowe postacie bohaterów kultury, oczywiście w wersji przekształconej przez kulturę popularną. Celem mojego artykułu jest zatem analiza filmu Davida Ayera z perspektywy badacza kultury, który w tym filmowym dziele poszukuje kulturowych tropów i źródeł mitu bohatera wojennego.