Rousseau ve Popülizm

Rousseau, yakın dönemde yükselen popülizm baǧlamında tartışma konusu olmuştur. Bir kısım yazarlara göre Rousseau, özellikle egemenlik, genel irade, ortak iyi ve homojen toplum anlayışları nedeniyle popülizmin önemli kaynaklarından birisidir. Bu çalışmada, Rousseau'nun teorisinin bazı unsurlarının, popülist siyaset tarafından rahatlıkla istismar edilebileceǧi kabul edilmekle birlikte, popülizmin kaynaǧı olarak yorumlanamayacaǧı ileri sürülmektedir. Rousseau'nun teorisi, iddiaların aksine, popülist rejimlerin, siyasetçi tipinin ve siyaset yapma tarzının eleştirisi olarak rahatlıkla okunabilir. Rousseau'nun en temel kaygısı, bireyler arasında her türden istismarın engellenmesidir. Bilgi, beceri, gelir, konum ve statü farklılıklarından kaynaklanabilecek her türden eşitsizlikler; bu eşitsizliklerin yol açabileceǧi sosyal sınıfların ve ayrışmanın üreteceǧi tahakküm, kibir, küçümseme, insana insan olduǧu için deǧil de sahip olduǧu şeyler ve konumu üzerinden deǧer biçme, Rousseau'nun kurguladıǧı ideal toplumun tümüyle ortadan kaldırmaya çalıştıǧı ahlaki yozlaşma biçimleridir. Rousseau'nun insan onur ve haysiyetine aykırı görerek ortadan kaldırmaya çalıştıǧı kurumsal yapılar, tutum, davranış ve zihniyet dikkate alındıǧında popülizmin ahlaki tefessühün bir versiyonu olduǧu görülür.