Yerli ve Yabancı Hastalarda Hepatit C Virüs Genotip Dağılımının Değerlendirilmesi

Amaç: Hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonu, genellikle asemptomatik enfeksiyon oluşturmasına rağmen %85’lere varan kronikleşme oranı, karaciğer sirozu ve hepatoselüler karsinomunun en önemli sebeplerinden olması, etkin bir aşısının olmaması nedeni ile önemli bir halk sağlığı sorunudur. Genotiplerin belirlenmesi HCV’nin epidemiyolojik verilerin toplanmasında, antiviral tedavinin şekillendirilmesinde ve prognozunun ön görülmesinde önem taşımaktadır. Hastanemiz farklı uyruktan hastaların sıkça başvurduğu oldukça geniş bir bölgeye hizmet etmektedir. Bu çalışmada, hastanemizde HCV ile enfekte Türk ve yabancı uyruklu hastalarda HCV genotip farklılıklarının ve bu durumun yıllara göre dağılımının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Retrospektif, tek merkezli gözlemsel olan bu çalışmada Ocak 2012-Aralık 2019 tarihleri arasında HCV RNA’sı pozitif, genotiplendirmesi yapılmış hastalar değerlendirmeye alındı. Hastaların demografik özellikleri, başvuru tarihleri, ırk ve HCV genotipleri hastane bilgi sistemi üzerinden bulunarak kaydedildi. Bulgular: Ocak 2012-Aralık 2019 tarihleri arasında HCV RNA’sı >1.000 IU/mL olan 413 hasta değerlendirilmeye alındı. Hastaların %51,33’ü erkek, ortalama yaş 54,38±16,28 yıldı. Genel genotip dağılımı incelendiğinde ilk sırada genotip (GT)1’in %78,69, ardından GT3 ve GT2, GT4 gelmektedir. Sonuç: Yabancılara tedavi verilememesi ve sığınmacıların kontrolünün sağlanamaması durumunda gelecek yıllarda HCV genotiplerin epidemiyolojinin değişebileceğini düşünmekteyiz.