Z dala od Acapulco i Londynu

Wbrew prowokacyjnemu tytułowi Płażewskiemu nie chodziło o liberalizację restrykcyjnych przepisów regulujących zagraniczne wojaże obywateli Polski Ludowej, ale o wypracowanie przez państwowego dystrybutora spójnej polityki zakupowej, która umożliwiałaby pod koniec każdego roku kalendarzowego, np. na Boże Narodzenie, prezentację zestawu filmów nagrodzonych na festiwalach w Cannes czy Wenecji. Wspomniany w relacji z gali otwarcia oficjalny hejnał FFF, napisany przez znanego polskiego dyrygenta i kompozytora, Stanisława Skrowaczewskiego, który obwieszczać będzie rozpoczęcie wszystkich edycji przeglądu, bazował na motywach ludowych u. Z kolei podczas najbardziej wystawnej, drugiej odsłony FFF, w trakcie projekcji galowych filmy zapowiadane były przez gwiazdy polskiego kina i teatru, m.in. Jak można podejrzewać, za przyjęciem takiego karkołomnego rozwiązania przemawiały z jednej strony względy finansowe (opłaty licencyjne za niektóre nowe filmy były poza zasięgiem CWF), z drugiej obostrzenia cenzuralne (o ile kontrowersyjny pod względem obyczajowym czy ideologicznym obraz zaprezentowany na kilku pokazach festiwalowych dla stosunkowo niewielkiego grona widzów mógł spełnić pożyteczną funkcję wentyla bezpieczeństwa, o tyle wyświetlany na skalę masową groził już zachwianiem podstaw całego systemu). Pewną poprawę przyniosła przeprowadzka Festiwalu w roku 1962 do kina Skarpa, ale także i tu sala projekcyjna była mniejsza od tej w kinie Moskwa i liczyła 962 miejsca 22.