YAŞAM DOYUMU İLE BOŞ ZAMAN KISITLAYICILARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN BELİRLENMESİNDE HİYERARŞİK BOŞ ZAMAN TEORİSİ: ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Bireylerin boş zaman aktivitelerine katılımda engelleyici olarak belirlenen faktörler “Hiyerarşik Boş Zaman Kısıtlat Teorisine” göre üç kategori altında ele alınmıştır. Bu engelleyiciler bireysel, bireylerarası ve yapısal engeller şeklindedir. Üniversite öğrencilerinin boş zaman aktivitelerine katılımda engelleyici olarak ortaya çıkan faktörlerin belirlenmesi bu hususta çözüm üretebilmek açısından oldukça önemlidir. Boş zaman aktivitelerine katılımda engelleyiciler ile yaşam doyumu arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu varsayılmaktadır. Bu çalışmada ölçüm aracı olarak anket kullanılmıştır. Mevcut çalışmada farklılıkları ortaya koyabilmek için ANOVA ve T-testi yapılmıştır. İlişkiyi belirmek için ise korelasyon analizi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda boş zaman kısıtları ile yaşam doyumu arasında düşük düzeyli anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Bu ilişki düzeyi ters yönlüdür. Boş zaman kısıtları arttıkça yaşam doyumu azalmaktadır. Bunun yanı sıra cinsiyete göre yanıtlayıcıların boş zaman etkinliklerine katılım şekilleri farklılık göstermiştir. Erkekler boş zaman faaliyetlerine kadınlara göre daha aktif bir katılım gösterirken kadınlar daha çok pasif katılım sergilemektedir.