Możliwości rozwoju rynku usług dla rdzennej ludności wiejskiej w wieku 60 plus

Potrzeby są kategorią dynamiczną, a więc zmienną, zarówno w odniesieniu do ich odczuwania, hierarchii ważności, jak i konsekwencji pilności zaspokojenia. Zmienność potrzeb w tych wielorakich odniesieniach warunkują czynniki charakteryzujące jednostkę, konsumenta (zmienne endogenne) oraz czynniki opisujące dalsze i bliższe otoczenie, w którym ta jednostka funkcjonuje (zmienne egzogenne). Jedną z ważniejszych determinant endogennych jest wiek, a egzogennych − środowisko zamieszkania, zwłaszcza w układzie wieś – miasto. Fakt ten wskazuje na zasadność rozpoznania potrzeb starszych mieszkańców wsi, co w niniejszym tekście dotyczyć będzie tych potrzeb, których zaspokojenie implikować może rozwój rynku usług dla tej kategorii konsumentów. Sądzić można, że ze względu na towarzyszące wiekowi 60 plus schorzenia zdrowotne i problemy w codziennym funkcjonowaniu, starsi konsumenci zgłaszają specyficzne oczekiwania w zakresie usług. Celem rozpoznania potrzeb starszych mieszkańców wsi, których zaspokojenie może implikować rozwój rynku usług, wykorzystano wyniki autorskich badań, przeprowadzonych w 2014 roku w czterech województwach wschodniej Polski (tzw. Polski B)1. Wyniki badań własnych uzupełniono danymi z innych badań (GUS, CBOS, Pretendent), potwierdzając trudne warunki życia seniorów na wsi i zasadność tworzenia możliwości rozwoju małych przedsiębiorstw usługowych, które zaoferują usługi niwelujące trudności życia osób starszych mieszkających na wsi, zwłaszcza w zakresie opieki zdrowotnej i pomocy w dokonywaniu zakupów.