Türkiye’de Eğitim Bilimleri ve Öğretmen Yetiştirme Alanındaki Bilimsel Yayınların Atıf Analizleri

Bu araştırmada, Türkiye’nin eğitim bilimleri ve öğretmen yetiştirme alanındaki bilimsel yayınların atıf analizlerinin yapılması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, ilgili alanda faaliyet gösteren 32 hakemli dergide 2005-2014 yılları arasında yayımlanan 7.681 makale üzerinden kapsamlı bir atıf analizi gerçekleştirilmiştir. Araştırmada elde edilen sonuçlara bakıldığında; incelenen 7.681 makalenin kaynakçasında yer alan farklı türlerdeki kaynaklara toplam 249.335 atıf yapılmıştır ve atıfların yarısından fazlasını dergiler oluşturmaktadır. Yapılan atıf sayılarında yıllara göre bir artış görülmekte olup söz konusu artışın kaynağı dergilere yapılan atıflardır. Makalelerde toplam 65.537 farklı kaynağa atıf yapılmış olup en fazla atıf yapılan ilk üç eser araştırma yöntemleri kitaplarıdır. Atıf yapılan kaynakların yarı yaşamı 9,64 olup makalelerin yarı yaşam yılı ile yazar sayısı, bildiri ve diğer atıf sayıları arasında negatif; toplam atıf, kitap atıf ve dergi atıf sayıları arasında pozitif ilişki saptanmıştır.