Cinsel istismar mağduru çocuk ve ergenlerde istismar ve istismarcıya ilişkin özelliklerin ve psikopataloji ile ilişkili risk etkenlerinin değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada, bir çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları kliniğine adli mercilerce yönlendirilen istismar mağduru çocuk ve ergen olguların sosyodemografik özelliklerinin, istismar ve istismarcıların niteliğinin ve istismar sonrası klinik tanılarının değerlendirilmesi ile psikopatoloji geli...

Ausführliche Beschreibung

Gespeichert in:
Bibliographische Detailangaben
Veröffentlicht in:Anadolu psikiyatri dergisi 2018-10, Vol.19 (5), p.501-508
Hauptverfasser: Yektaş, Çiğdem, Tufan, Ali Evren, Büken, Bora, Çetin, Nihal Yurteri, Yazici, Merve
Format: Artikel
Sprache:tur
Schlagworte:
Online-Zugang:Volltext
Tags: Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
Beschreibung
Zusammenfassung:Amaç: Bu çalışmada, bir çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları kliniğine adli mercilerce yönlendirilen istismar mağduru çocuk ve ergen olguların sosyodemografik özelliklerinin, istismar ve istismarcıların niteliğinin ve istismar sonrası klinik tanılarının değerlendirilmesi ile psikopatoloji gelişimini yordayan etkenlerin belirlenmesi amaçlan-mıştır. Yöntem: Adli mercilerce yönlendirilen 3-18 yaşları arasındaki 106 çocuk ve ergenin (83 kız, 23 erkek) sosyo-demografik ve klinik bilgileri dosyaları ve adli raporları incelenerek geriye dönük olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Örneklemin %63.2’si ergenlik dönemindeki kızlardan oluşuyordu. En sık bildirilen cinsel istismar tipi cinsel uyarılma için bedene dokunmaydı (%47.2). Çocukların %10.4’ünün birden fazla yolla cinsel istismara uğradığı belirlendi. Olguların %32.1’i cinsel istismar sırasında fiziksel şiddet görmüştü. Örneklemin %17.0’si başka istismar türlerine de uğramıştı. Tüm örneklemde yineleyen cinsel istismar oranı %69.8 olarak saptandı. Cinsel istismar edilen olgula-rın %50.0’ının aile içinde farklı tipte istismarlara da uğradığı bildiriliyordu. Cinsel istismara maruz kalan çocuklara en sık konulan klinik tanılar sırasıyla travma sonrası stres bozukluğu (%24.5), uyum bozukluğu (%16.0) ve akut stres bozukluğu (%11.3) oldu. Sonuç: Çalışmamızdaki olguların önemli bir bölümünün kızlardan oluşması kız çocukların daha fazla istismara maruz kaldığı bilgisini desteklemektedir. İstismarcıların hepsi erkek cinsiyette olup çoğunlukla çocuğun tanıdığı kişilerdir. Zeka geriliği olan ve istismar sırasında fiziksel şiddet gören çocuk ve ergen-lerde ruhsal sorun gelişme riski daha yüksek bulunmuştur.
ISSN:1302-6631
DOI:10.5455/apd.291908