The nation‐family: Intimate encounters and genealogical perversion in Armenia

ABSTRACT Anthropological theorists have often dismissed the notion of nation‐as‐family as an ion or as evidence of nationalist sentiment. But in postsocialist Armenia, nation is practiced as family. Everyday intimate encounters in public carry narratives of genealogical belonging and expectations based on forms of kin relation. This is particularly notable in the experiences of queer subjects—those who fail to meet the demands and expectations to belong to the nation‐family and who thus disrupt national sensibilities of propriety and genealogical continuity. Those who are genealogically perverse experience the nation‐family as unbearably intimate. This intimacy, however, makes possible acts that introduce queer difference into what national propriety means. [queer, intimacy, nation, kinship, perversion, postsocialism, Armenia] Վերացական Իբրև վերացարկում կամ ազգայնական զգացումի վկայություն` «ազգը որպես ազգակցություն» հասկացությունը հաճախ անտեսվել է անտրոպոլոգ տեսաբանների կողմից: Սակայն հետսոցիալիստական Հայաստանում ազգը կիրարկվում է իբրև ազգակցություն: Հանրային տարածքում առօրյա մտերմիկ հանդիպումներում առկա են ծագումնաբանական պատկանելիության պատմույթները և ազգակցական հարաբերությունների վրա հիմնված սպասումները: Սա մասնավորապես ակնհայտ է դառնում այն փորձառություններում, որն ունենում են քվիր անձիք. նրանք չեն համապատասխանում և չեն բավարարում «ազգ‐ազգակցություն» պահանջներին ու ակնկալիքներին և այսպիսով՝ խեղում են պատշաճին բնորոշ և ծագումնաբանական շարունակականությունը ապահովող ազգային զգայությունը: Ծագումնաբանորեն այլասերվածների փորձառություններում «ազգ‐ազգակցությունը» ընկալվում է իբրև անտանելիորեն մտերմիկ: Այս մտերմությունը, այնուամենայնիվ, հնարավոր է դարձնում այնպիսի գործողություններ, որոնց միջոցով քվիր ձայն է ներմուծվում «ազգային պատշաճություն» հասկացության մեջ: [քվիր, մտերմություն, ազգ, ազգակցություն, այլասեռություն, հետսոցիալիզմ, Հայաստան]