Bipolar bozuklukta çocukluk çağı travmaları ve agresyon ilişkisi

Amaç: Bu araştırma bipolar bozuklukta çocukluk çağı travmaları ve agresyon ilişkisini açıklamak amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma Aralık 2015-Mart 2016 tarihleri arasında Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi’nde yapılmıştır. Araştırma evrenini 449 hasta oluşturmuştur. Araştırma örneklemini minimum örnek büyüklüğü evreni bilinen formül kullanılarak %95 güven aralığı % 5 standart sapma ile 209 hesaplanmıştır. Veriler Tanıtıcı Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Travma Ölçeği (CTQ-28), Buss-Durkee Saldırganlık Ölçeği uygulanarak toplanmıştır. Veri-ler, SPSS 22.0 programında sayı, yüzdelik, t testi, tek yönlü varyans analizi, Mann Whitney U, Kruskal-Wallis, Çoklu Regresyon Analizi ve Pearson korelasyon katsayısı ile değerlendirme yapılmıştır. Sonuç: Hastaların yaş ortalaması 34.71±11.16’dır (aralık: 18-65). Hastaların %61.7’si erkek, %50.2’si bekar, %34.0’ı ilkokul mezunudur. Hastaların %48.8’inin geliri giderinden azdır. Hastaların gelir durumu, medeni durumu, eğitim düzeyi, anne-babanın eğitimi, yaşadığı yer, göç durumu, kendine zarar verme durumu gibi sosyodemografik özellikleri ile CTQ-28 toplam puan ortalamaları, Buss-Durkee Saldırganlık Ölçeği alt alanları arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde ilişki olduğu saptanmıştır. Tartışma: Sonuçlarımıza göre, bipolar bozuklukta çocukluk çağı travması ile saldırganlık düzeyleri arasında bir ilişki olduğu söylenebilir.