La Secretaría de Estado de Paulo V, y la composición del "Defensio Fidei" de Suárez

Anno 1608 prodiit in lucem liber anglus quidam impugnans dispositionem prohibitivam Pauli V relate ad iuramentum fidelitatis, quod ab omnibus civibus exigebat Iacobus VI, Angliae rex. Cardinalis Bellarmino refutationem inmediatam sed anonymam edidit ipso decurrente anno 1608, hortatu Pontificis Romani. Rex Iacobus tunc, suo nomine apposito divulgavit « Apologiam pro iuramento fidelitatis... » Imperatori Rodulfo II dicatam, cui pariter Bellarminus statim aliam apologiam opposuit suo etiam nomine insignitam, Imperatori pariter et principibus christianis dicatam. Quia vero Cardinalis Borghese, a secretis Status, legatos pontificios ad similium operum publicationem cohortabatur, Nuntius matritensis, Decius Caraffa, operam P. Francisci Suárez sollicite quaerere non destitit, usquedum librum « Defensio Fidei Catholicae et Apostolicae... » post tres annos sub oculis habuit. Exhibemus commercium epistulare tali occasione instauratum inter Cardinalem Borghese et Nuntium Caraffa, in quo apparet mens et intentio P. Suárez in talis operis compositione, origo alicuius difficultatis transitoriae, et gratitudo pontificia erga novum S. Sedis defensorem. Et similiter interventus vaticanus in favorem apologistae conimbricensis occasione motuum parisiensium contra defensionem suarezianam.