Cognitieve psychologie en wiskundeonderwijs: Een “dangerous liaison”?

In dit inleidende artikel schetsen we hoe, tegen de achtergrond van belangrijke ontwikkelingen in de psychologie vanaf de jaren1950, de psychologie van wiskundeleren en -onderwijzen zich als een eigen wetenschappelijke subdiscipline heeft ontwikkeld. Terwijl de invloed van de psychologie als ‘hulpwetenschap’ aanvankelijk zeer ingrijpend was, werd de suprematie ervan steeds meer in vraag gesteld. Bovendien brokkelde de impact van de sterk cognitivistisch geïnspireerde informatie-verwerkingspsychologie geleidelijk aan af en werden andere theoretische en methodologische benaderingen steeds invloedrijker. Gedurende de laatste jaren echter lijken cognitief-psychologische denkkaders en daarbij aansluitende methodologieën evenwel opnieuw in opmars. Te denken valt daarbij aan Baddeley’s werkgeheugenmodel, Sweller’s cognitive load-theorie, Siegler’s model van ontwikkeling en keuze van cognitieve strategieën, allerhande dual process-theorieën, Dehaene’s triple code-model van numerieke cognitie, enzovoort. Op het einde geven we een introductie op de vier bijdragen die demogelijke relevantie van één van deze cognitief-psychologische invalshoeken voor het onderzoek van wiskundeleren en -onderwijzen beschrijven, illustreren en bediscussiëren, en op de twee discussiebijdragen