Processen en samenhang in het landschap

De Pruisische ontdekkingsreiziger Alexander von Humboldt (1769-1859) kan gezien worden als de eerste landschapsecoloog. De samenhang tussen soorten, klimaat, water en bodemgesteldheid in Zuid-Amerika beschrijvend kwam hij tot de stelling: ‘Alles heeft invloed op elkaar’. De natuur is een levend geheel; geen werkeloze massa. Soorten passen zich aan hun omgeving aan en hebben invloed op die omgeving. Von Humboldt waarschuwde, zonder te weten van de toen beginnende industriële revolutie van de negentiende eeuw, voor de vernietigende invloed die de mens kan hebben op natuur en klimaat (Wulf, 2016). Nog steeds bestuderen landschapsecologen relaties tussen soorten en tussen soorten en hun omgeving, met vaak als belangrijkste motivatie het verzachten van de greep van de mens op de natuur.