MAINTENANCE OF GENETIC DIVERSITY IN PARKIA SPECIOSA IN LOGGED-OVER FORESTS

This study examined the effects of a single logging event (taken place more than 40 years ago) on the genetic diversity of Parkia speciosa in a lowland dipterocarp forest. Random amplified polymorphic DNA (RAPD) markers were used to estimate the genetic diversity parameters, namely, Shannon's diversity index, mean number of alleles per locus, effective number of alleles perlocus, Nei's gene diversity and percentage of polymorphic loci. A total of 27 to 33 adult P. speciosa trees from three adjacent forest management units in Pasoh Forest Reserve, i.e., the Unlogged Stand (control site), Regenerated Stand 1 (logged in 1951) and Regenerated Stand 2 (logged in 1955) were analysed. RAPD analyses using seven 10-mer arbitrary primers yielded a total of 51 consistent loci. The t-tests showed that the overall genetic diversity measures of P. speciosa from the two regenerated stands were not significantly different from the control site. With the assumption that these three "subpopulations" were genetically identical before logging, this may indicate that a single logging event under the Malayan Uniform System (MUS) of harvesting practice did not cause genetic erosion in P. speciosa. Kajian ini menguji kesan pembalakan tunggal (berlaku lebih daripada 40 tahun yang lepas) ke atas kepelbagaian genetik Parkia speciosa di sebuah hutan pamah dipterokarpa. Penanda polimorfisme DNA teramplifikasi rawak (RAPD) telah digunakan untuk menganggarkan parameter kepelbagaian genetik, iaitu indeks kepelbagaian Shannon, purata bilangan alel bagi setiap lokus, bilangan alel berkesan, kepelbagaian gen Nei dan peratus lokus berpolimorfik. Sejumlah 27 hingga 33 pokok P. speciosa matang daripada tiga unit pengurusan hutan di Hutan Simpan Pasoh, yakni Dirian Tanpa Balak (tapak kawalan), Dirian Terpulih 1 (yang telah dibalak pada tahun 1951) dan Dirian Terpulih 2 (yang telah dibalak pada tahun 1955) telah dianalisis. Analisis RAPD menggunakan tujuh primer rawak 10-mer telah menghasilkan 51 lokus malar. Secara keseluruhan, ujian-t menunjukkan bahawa nilai kepelbagaian genetik P. speciosa daripada kedua-dua dirian terpulih tersebut tidak berbeza secara bererti berbanding dengan tapak kawalan. Dengan andaian bahawa "subpopulasi" tersebut adalah seiras dari segi genetik sebelum pembalakan, ini menunjukkan bahawa kejadian pembalakan tunggal di bawah amalan penebangan Sistem Seragam Malaya (MUS) tidak mengakibatkan hakisan kepelbagaian genetik dalam spesies P. speciosa.