Rhagymadrodd

Ystyrir yr Oesoedd Canol diweddar yn oes aur y traddodiad barddol Cymraeg. Yn ystod y ddwy ganrif rhwng y Goncwest Edwardaidd a chyfnod y Tuduriaid cyrhaeddodd celfyddyd cerdd dafod uchafbwynt ei datblygiad, a sefydlwyd safonau o ran iaith a chrefft sydd wedi parhau i raddau helaeth hyd heddiw. Ar un olwg mae elfen o baradocs yn perthyn i’r blodeuo hwn yn dilyn colli annibyniaeth y Tywysogion, ond efallai mai ymgais i arddel hunaniaeth ddiwylliannol yn wyneb y colledion gwleidyddol oedd sylfaen a chuddiad cryfder yr adfywiad llenyddol. Yn sicr, roedd cyfraniad dosbarth yr uchelwyr yn hanfodol i’r ffyniant, nid yn