Pınar Kür ve roman kişilerinin erginlenme sürecinde Paris: Jung’un ‘yeniden doğuş’ arketipine göre bir analiz

Edebi açıdan Türk yazınının önemli isimlerinden Pınar Kür’ü ve romanlarını; psikodinamik açıdan ise Jung’un öne sürdüğü arketip kavramını temel alan bu çalışma, Kür’ün romanlarında önemli yer tutan Paris için yapılan ilk disiplinler arası analizdir. Yapılan analizde, Pınar Kür’ün romanlarında Paris’e yer vermesine getirilen “aydın kesimin Batı özentisi” gibi olumsuz eleştirilere karşın; durumun, yazarın bilinçaltında gerçekleşmiş “yeniden doğuş”un doğal sonucu olduğu gerçeğini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Ayrıca yazarın roman kişileri bazında tekrar eden Paris etkili “yeniden doğuş” arketipi örneklerinin analizi de çalışmanın kapsamına dâhil edilmiştir. Nitel verilere dayalı olan çalışma, yazarın yaratım aşamasına dönük psikanalitik eleştiri yöntemiyle gerçekleştirilen bir analizdir. Psikanalitik eleştiriye katkıda bulunan Jung’un, “ortak (kolektif) bilinçdışı”nın bir unsuru olarak belirttiği “yeniden doğuş” arketipi kuramsal çerçevenin özünü oluşturmaktadır. Literatürel kaynaklar taranarak kuramsal çerçeveye somutluk kazandırılmasının ardından Pınar Kür’ün telif romanları bu çerçeveden analiz edilmiştir. Analiz sonucu elde edilen verilerden hareketle, Pınar Kür’ün yaratım aşamasına etki eden yaşamında ve yaratım ürünü olan romanlarda “yeniden doğuş”un izi sürülmüştür.