Halk İnancı ve Efsane İlişkisi

Halkbilimciler, uzun zamandan beri efsane ve halk inancı arasındaki ilişkiyi kabul etmiştir. Reidar Christiansen, efsane sınıfları çalışmasında “Bu gibi efsanelerin ana işlevi kanıt olarak inancı diri tutmaya hizmet etmektir ve bu nedenle yeni kanıtlar daimî bir şekilde gereklidir.” ifadelerini kullanır. Wayland Hand, benzer bir noktaya değinir “Efsane, bağımsız edebi bir türün varlığına öncülük etmez…zira efsane halk inancının bir parçasıdır.” İlişki temeldir ve pek çok çalışmada etkileşim modellerini belirlemeye ve tanımlamaya girişilmiştir. Linda Dégh, efsane ve halk inancı arasındaki ilişkiye dair tartışmada şöyle demektedir: “Efsanenin doğal varoluşunda, sözde yerel veya inanç efsanesi, yaşayan halk inancının diğer tezahürleri ile birlikte iç içe, kopmaz haldedir.” Lauri Honko ise halk inançları ve memoratların kapsamlı bir mukayesesini yapmıştır.