Cemaat olarak çok kültürcülük ve politikaları

Sanayileşme ya da modernleşme süreciyle cemaat hayatından cemiyet hayatına geçiş üzerine yapılan vurgu ve yine bu minvalde dayanışmayı da mekaniklikten organik hale geçiş şeklindeki tasvir, bir tespit olarak takdim edilip kabul görmüş olmakla birlikte modern hayatta bütünüyle cemaatten arındırılmış bir cemiyet hayatı hiçbir zaman yaşanmamıştır. Gerçekliği toplumsal hayatta bütünüyle görülmemiş ama genel kabul görmüş bu takdimler, yeni bir büyük değişimin sözde tespiti, esasında ise takdimi ile yeniden ele alınarak “küresel köy” cemaati iddiasıyla can bulmaktadır. Bu anlayış, farklı cemiyetlerin birbirine bağlanmaları sonucunda yekpare bir bütün oluşturacağı ümidiyle, aslında hep bir kurgu olarak var olmuştur. Farklı cemiyetlerin, kitle iletişim araçları sayesinde birbirlerinin farkındalıklarının artması, ulaştırma araçları sayesinde ulaşılabilir ve dokunulabilir kılınması ve hâkim bir kültür tarafından da birbirine benzemesi sayesinde tek bir küresel cemaate dönüşümün gerçekleştiği hayal edilmektedir. Modernizmin bir ideoloji olarak geleneği yıkmaya yönelik tavrı yeniden siyasî arenada şiddetle sahnelenmekte, geleneğin yıkıntıları üzerine veya yıkıldığı sanılarak inşa edilen modern gelenek, selefinin akıbetine sürüklenmek suretiyle Globalizm inşa edilmeye çalışılmaktadır. Dünyada tek, millî devletlerde ise çokluğun esas alındığı bir kültür politikası izlenmektedir. Böylece Türk toplumu bir dönem modern şimdi de küreselci projelere muhatap tutulmakta, geleneksel cemaat yapılanmaları çok kültürlülük ekseninde bertaraf edilerek yerine yeni cemaat yapıları inşa edilmeye çalışılmaktadır. Bu çerçevede makalede çokkültürlülük politikaları ekseninde, yeni cemaat yapılanmaları analiz edilmeye çalışılacaktır.