Kimliğin Tarihsel Ve Kültürel Ortak İnşası: Türkiye’de Balkan (Rumeli) Göçmenleri

Türkiye’deki Balkan göçmenleri, hem geldikleri ülke hem de etnik kimlik anlamında değişkenlikgöstermektedir. Balkanlar’da Türk ve Müslüman’ın yaşadığı hemen her ülkeden Türkiye’ye kitleselgöçler yaşanmıştır. Dolayısıyla, Türk etnik kökenli ve Türk etnik kökenli olmayan farklı göçmen grupları,Türkiye’ye beraberlerinde getirdikleri ve aynı zamanda yeniden ürettikleri az veya çok farklı bazıkültürel değerlerinden dolayı dikkat çekmektedir. Nitekim, bu çalışmada, Türk, Boşnak ve Arnavutkökenli Müslüman göçmenlerin kimlik algısı, aidiyet oluşumları ve bunlara ilişkin söylem biçimlerininsosyal ve kültürel açıdan taşıdığı anlamın açığa çıkarılması hedeflenmiştir. Bu noktada özellikletartışılan konu heterojen bir kimlik yapısının başka bir deyişle çoklu-kimlik ve çoklu-aidiyet kavramlarınınhangi Balkan göçmeni gruplar için ne derece geçerli olduğudur. Ayrıca, Türk etnik kökenligöçmenler ile Türk etnik kökenli olmayan Müslüman Balkan göçmenleri arasında kimlik inşa süreçleriveya kullandıkları kimlik formları bakımından ne türden farklılıkların olduğu irdelenmeye çalışılmıştır.Çalışma, Türkiye’de Balkan göçmenlerinin en yoğun olarak yaşadığı kentlerden biri olan İzmir’ingöçmen mahallesi olarak bilinen bölgelerinde alan araştırmasına dayanılarak gerçekleştirilmiştir. Bubağlamda, incelenen bölgeler özelinde Türk, Boşnak ve Arnavut kökenli Balkan göçmenlerinin kimlikve aidiyet söylemlerinin analizi yapılmaya çalışılmış ve bu yönde göçmenlerin, kimlik ve aidiyettanımlarında kullandıkları referanslarda belli bir farklılaşma görülse de özellikle Osmanlı mirası veMüslümanlık çerçevesinde geliştirilen ortak bir Balkanlı kimliğinin ön plana çıkarıldığı gözlenmiştir.