Coğrafi Bir Simge Olarak Ankara Keçisinin Türkiye’deki Mevcut Durumu

Ankara keçisi (Capra hircus ancryrensis) yetiştiriciliği denildiğinde dünyada ilk akla gelen yerolan Anadolu, özellikle de Ankara ve yakın çevresi günümüzde ne yazık ki bu üstünlüğünü yitirmiştir.Sadece Ankara ve çevresinde değil tüm Türkiye’de bu kültürel değerimiz zirai hayattan önemli ölçüdesilinmiş durumdadır. Oysaki coğrafi şartlar açısından değerlendirildiğinde Ankara keçisi yetiştiriciliğiadına optimum şartlar ihtiva eden ülkemiz, günümüzde söz konusu canlının sonradan götürüldüğüülkelerin de gerisinde yer almaktadır. Bununla birlikte günümüzde İç Anadolu Bölgesi’ndekine benzercoğrafi şartlar arz eden yabancı memleketlerde yetiştiriciliği yapılsa da elde edilen tiftiğin ülkemizdekitiftik ile mukayese edildiğinde daha düşük kalitede olduğu bilinmektedir. Buna karşılık 1990’larınbaşlarında sayısı 1 milyonu aşan Ankara keçisi varlığımızda 20 yıl gibi kısa bir süre içerisinde kabaca%90’lık bir gerileme yaşanmıştır. Ankara keçisi varlığımızda yaşanan bu gerilemenin doğal sonucuolarak tiftik üretimi ve tiftikten elde edilen mamullerde de bir gerileme yaşanmıştır. Söz konusu faaliyettekibu gerileme kültür hayatında da etkisini göstermiş ve tiftikten elde edilen çeşitli dokumalar vegeleneksel ürünler adeta unutulmaya yüz tutmuştur. Bu çalışmada, hatalı politikalar neticesinde ciddianlamda yitirilme noktasına gelinen, coğrafi şartların bir nimeti olan ve öncelikle Ankara’nın olmaküzere esasında tüm Türkiye’nin bir simgesi niteliğindeki Ankara keçisi varlığımızın geldiği durum elealınmıştır