ŞEMSİ YASTIMAN'IN İKİ DESTANI BAĞLAMINDA KIRŞEHİR’E ÖZGÜ YEMEK VE YİYECEK KÜLTÜRÜ

Türk tarihi ve kültürü bakımından Anadolu’da bilinen en eski yerleşim yerlerinden biri olan Kırşehir, konumu itibariyle zengin bir tarih ve kültüre sahiptir. Bu zenginliğin içinde edebî ve tarihî şahsiyetler, mimarî eserler ve yüzlerce yıldır yaşattığı gelenek ve görenekler bulunmaktadır. Bu gelenek ve görenekler içinde ise yemek ve yiyecek kültürünün ayrı bir yeri vardır. Kırşehir, yemek kültürü bakımından zengin ve beslenme çeşitliliği bol olan bir kenttir. Kırşehirlilerin zaman içinde kendilerine has pişirme usulleri, damaklarına uygun tatlar, lezzetler buldukları, zengin bir beslenme kültürü oluşturdukları bilinmektedir. Türk halk müziği ve Türk folklorunun tanınmış simalarından Şemsi Yastıman, yazmış olduğu iki destanında Kırşehir yemeklerini anlatı ögesi olarak kullanır. Bu makalede, önce Kırşehirli ozan Şemsi Yastıman’ın “Memleket Hasreti” ve “Kırşehirli Dilinden” destanlarında yer verdiği, uzun bir süredir gurbette olduğundan yemek fırsatı bulamadığı, bu nedenle de kavuşma isteği ve özlem duygusu içerisinde olduğu ve övgü ile söz ettiği “yufka ekmek, bulgur pilavı, çullama, çökelek, söğürmelik et, sızgıt, pirzola, boranı, keme, höşmerim, pekmez, armut kakı …” gibi Kırşehir yiyecek ve yemekleri üzerinde durulacaktır. Sonra da belirtilen destanların dizelerinden hareket edilerek Kırşehir’in yiyecek ve yemek kültürüne ait unsurlar örnekler verilerek açıklanmaya çalışılacaktır.