Türk mûsıkîsi usûl eğitiminde Dalcroze öğretim yöntemi ile zencîr usûlünün öğrenilebilirlik düzeyi

Bu çalışmada, özel yetenekli öğrenci eğitiminde Dalcroze öğretim yöntemi kullanılarak, Türk mûsıkîsi zencîr usûlünün müzik unsuru ile desteklenerek algılanması ve öğrenilebilirlik düzeyinin tespiti üzerinde yoğunlaşılan uygulamalar yapılmıştır. Bununla birlikte, uygulanan öğretim programıyla disiplinlerarası yöntem tekniği ve Dalcroze öğretim yöntem tekniği kullanılarak ritmik algı ve müzikal duyarlılığın geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın denek çalışma grubu, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı Akhisar Bilim ve Sanat Merkezinde öğrenim gören müzik bölümü öğrencilerinden oluşturulmuştur. Bu araştırmada; özel yetenekli öğrencilerin, yaşıtlarına göre normalden üç kat daha hızlı bir süreçte konuyu kavradıkları ve ilerledikleri, yaşıtlarına göre pek çok etkinliğin onlara daha kolay gelebileceği ön görülerek öğrencilerin seviyelerine uygun bir öğretim programı hazırlanmıştır. Antik Yunan’da zikredilen “Müzikle beden hareketi birdir, ayrılamaz” sözünden yola çıkarak, Türk mûsıkîsi usûl icra tekniği (meşk sistemi) ile öngördüğümüz öğretim tekniğinin değerlendirmesi, söz konusu tekniğin, bedensel hareket ve koordinasyon eşliğinde uygulandığı ön test son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılarak ele alınmıştır. Test sonuçları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını belirlemek amacı ile Mann - Whitney U Testi, ön test ve son test sonuçlarında ise “SPSS 20” paket programı kullanılmıştır. Çalışmanın güvenirliğinin tespiti için de, ön test - son test aşamalarında dereceli puanlama anahtarı ve dereceli puanlama anahtarına ilişkin uzman görüşü alma formu kullanılmıştır. Kontrol gurubunda dersler geleneksel öğretim sistemiyle işlenirken, deney grubunda ise öğretim modeli ele alınarak işlenmiştir. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, geleneksel yöntem tekniğinin kullanıldığı kontrol grubuna nazaran öğretim modeline dayalı stratejilerin uygulandığı deney grubunun daha başarılı olduğu saptanmıştır.