Kırgızistan’ın bürokratik kurumlarında siyasetin etkisi: İşe alma ve tasfiye uygulamaları

Siyaset ile bürokrasi arasındaki ilişkilerin yasal kurum ve kurallar etrafında şekillenmesi ideal tip bürokrasilerin özelliklerindendir. Buna karşın siyasetin bürokrasi üzerindeki yoğun etkisi ve gayri şahsi ilişkiler, patrimonyal bürokrasileri ortaya çıkarır. Günümüzde bu tarz ilişkilerin söz konusu olduğu ülkelerde yasal-rasyonel kurumların bulunmasının yanı sıra kişisel ilişki ağlarının bürokrasiyi şekillendirmesi neopatrimonyal bir yönetim tarzının benimsendiğini ortaya koyar. Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra ortaya çıkan bağımsız Orta Asya ülkelerinin yönetim tarzında bazı benzerlikler ve farklılıklar vardır. Kırgızistan’ın bağımsızlığını kazanmasından sonra ortaya çıkan siyaset-bürokrasi ilişkisini temellendiren unsurların başında klan siyaseti, bölgesel ve yerel liderlik yapıları, hemşericilik ve akrabalık ilişkileri gelmektedir. Bu çıkar gruplarının cumhurbaşkanı etrafında kümeleşmesiyle ortaya çıkan bu ilişkiler, kamu kurumlarındaki insan kaynakları politikalarını doğrudan etkilemektedir. Bu durum kurumlardaki yolsuzlukların önünü açan en önemli etkenlerden kabul edilmektedir. Neopatrimonyalizm teorisi temeline oturtulan bu çalışmada Kırgızistan’daki bürokratik kurumların siyasi aktörlerin güdümüne girerek asli vazifesi olan kamu hizmetlerinin aksatılmasına neden olduğu yapılan literatür taraması ve mülakatlar neticesinde ortaya koyulmuştur.