Döviz Kuru İle Genişletilmiş Taylor Kuralı: Panel Veri Analizi

1990'larda birçok ülkede yüksek enflasyon sorununun ortaya çıkması, enflasyon hedeflemesi adı verilen bir para politikası stratejisinin geliştirilmesine zemin hazırlamıştır. Enflasyon hedeflemesi, merkez bankasının gelecekteki enflasyon hedefini kamuoyuna açıkladığı bir çerçevedir. Enflasyon hedeflemesi rejimi kapsamında kısa vadeli faiz oranlarının belirlenmesinde sıklıkla başvurulan yöntem Taylor Kuralı’dır. Taylor Kuralı, Merkez bankası politika faizlerini hedeflenen enflasyon ve çıktı potansiyelinde sapmasına göre belirlenmesini ön gören bir para politikası kuralıdır. Bu çalışmada, enflasyon hedeflemesi stratejisini uygulayan seçilmiş ülkelerde 2001-2020 dönemi için enflasyon oranı ve faiz oranının yanı sıra döviz kurunun da bulunduğu genişletilmiş Taylor Kuralı’nın geçerliliği panel veri yöntemleri kullanılarak tahmin edilmiştir. Genişletilmiş Taylor kuralına göre, nominal faiz oranları üzerinde, enflasyon açığı, çıktı açığı tepki katsayısının da pozitif olması, kur tepki katsayısının sıfır olması beklenmektedir. Ekonometrik analiz sonuçları seçilmiş ülkeler için enflasyonu kontrol etme noktasında faiz oranının önemli bir araç olduğu yönündeki Taylor kuralını desteklenmektedir. Bununla birlikte döviz kuru açığının katsayısı her iki dönemde negatif bulunmuştur. Ekonometrik sonuçlar, seçilmiş ülkeler faiz politikasını belirlerken enflasyon açığını, çıktı açığını dikkate aldığını, ancak döviz kuru açığını dikkate almadığı göstermektedir.