Antrenörlerin öz yeterlilikleri ile iletişim becerileri ilişkisi

Amaç: Bu araştırmanın amacı, antrenörlerin öz yeterlilikleri ile iletişim becerilerini çeşitli demografik özelliklere göre incelemek ve bu iki kavram arasında ilişki olup olmadığını belirlemektir. Materyal ve Metod: 28 farklı spor branşında aktif olarak görev yapan 62 kadın ve 221 erkek olmak üzere toplam 283 antrenörün gönüllü katılımıyla gerçekleştirildi. Demografik özelliklere yönelik sorularla birlikte, Karagöz ve Kösterelioğlu (2008) tarafından geliştirilen “İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği” ve Riggs ve ark. (1994) tarafından geliştirilip Öcel (2002) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Öz Yeterlilik Ölçeği” kullanıldı ve ölçeklerin oldukça yüksek düzeyde güvenirliğe sahip oldukları görüldü. Elde edilen veriler SPSS 22.0 for WİNDOWS© istatistik paket programında “Bağımsız Örneklem T”, “Tek Yönlü Varyans Analizi”, “LSD”, “Kruskal Wallis H”, “Mann Whitney U” ve “Bivariate- Pearson Korelasyon” testleri kullanıldı. Sonuçlar .05 anlamlılık düzeyinde yorumlandı. Bulgular: Araştırmada erkek, sporculuk süresi az ve kamuda çalışan antrenörlerin öz yeterliliklerinin diğerlerinden, erkeklerin saygı ve motivasyon boyutu ile genel iletişim, kamuda çalışanların engeller ve motivasyon ile 2. Kademe antrenörlerin saygı, engeller ve genel iletişim değerlerin diğerlerine göre düşük olduğu (p