Ebû Şekûr es-Sâlimî’nin imana dair bazı görüşleri

Hz. Muhammed’in vefatının akabinde, Müslümanlar arasında yaşanan halifelik merkezli tartışmalar kısa sürede siyasi mücadeleye dönüşmüştür. Sıffîn Savaşı sonrasında ortaya çıkan Hâricî gurubun tekfir söylemi imanın mahiyetinin ne olduğu sorusunun cevabının aranmasına sebep olmuştur. Bu sebeple itikâdî konularda eser yazan her âlimin ilk ele aldığı konuların başında iman meselesi ve ilişkili olduğu konular gelmiştir. Semerkant bölgesi Hanefî âlimlerinden Ebû Şekûr es-Sâlimî (ö. 460/1068’den sonra) de itikâdî konulara dair yazdığı eseri et-Temhîd fî beyâni’t-tevhîd’de, diğer itikâdî konularla birlikte iman ve imanla ilintili olan konuları ele almıştır. Mâtürîdî kelâm ekolünün 438-508/1047-1115 yılları arasında yaşayan Ebü’l-Muîn en-Nesefî tarafından sistemleştirildiği düşünüldüğünde, Sâlimî hayatta iken Mâtürîdîlik isminin kullanımından bahsetmenin mümkün olmayacağı anlaşılacaktır. Sâlimî’nin mezkûr eserinde Mâtürîdîlik'ten bahsetmemesi bu hususu destekleyen bir durum olarak düşünülmelidir. Bu sebeple Semerkant bölgesinde Mâtürîdîlik öncesi itikâdî konuların ele alınış tarzı önem arz etmektedir. Bu çalışmada, Mâtürîdîlik öncesi dönemde Semerkant bölgesinde iman ve imanla ilgili konuların değerlendirilme tarzını görmek amacı ile Sâlimî’nin imanla ilgili konulardaki görüşleri ele alınacaktır.